Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Οι ζωές των άλλων…

… Συχνά ονειρεύομαι ότι είμαι ένας άλλος… Όχι κάτι άσχετο από αυτό που θα μπορούσα να γίνω, αλλά αυτό που πιστεύω ότι είχα τις δυνατότητες, και ξεστρατίζοντας σταδιακά το εγκατέλειψα κάποτε στην έρημο… Όλα αυτά τα δικά μου μπορεί, ενδεχομένως να ελλιμενίζονται σε ένα παράλληλο σύμπαν το οποίο μερικές φορές με επισκέπτεται …

… «Αν είχα φύγει για την Αμερική, τότε που ήμουν 25 ετών και με είχαν δεχθεί τώρα θα ήμουν τουλάχιστον κάτι σαν τον Κ. ο οποίος ήταν υποδεέστερος από εμένα»… Καμιά φορά τα όνειρά αυτά χάνουν το μέτρο και φουσκώνω σαν διάνος καθώς φαντάζομαι ότι έχω γίνει πολύ σπουδαίος και ο κόσμος με επευφημεί… σύγκαιρα κινούμαι από τη θέση μου σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προσγειωθώ στο δικό μου τώρα που όπως και να το κάνουμε είναι πιο ρεαλιστικό…

… «Αν είχα παντρευτεί την Μ, τώρα θα είχα παιδί 8 ετών και ένα ωραίο διαζύγιο»… «Αν είχα παντρευτεί την Π, τώρα θα είχα μόνο το διαζύγιο έχοντας υποστεί ένα ωραίο κέρατο» (Αυτό το τελευταίο κρίνοντας από τον τωρινό της σύζυγο και τον τωρινό της γκόμενο που και οι δύο υπήρξαν απατημένοι από one night stands)…

… Τότε έρχεται το υπερπροστατευτικό εγώ μου να δικαιώσει το δικό μου παρόν… «Α δεν είναι έτσι τα πράγματα… έπρεπε να μείνω ένεκα μπλα, μπλα κοκ»… Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι στο τέλος μετά από μια δίκη όπου ενάγων και κατηγορούμενος είμαι εγώ, αντιπαρατίθενται επιχειρήματα και στο τέλος αθωώνομαι πανηγυρικά λόγω αμφιβολιών…

… Τίποτε δεν διδάσκομαι από πράγματα που δεν τόλμησα τότε που έπρεπε…
να γκρεμίσω δηλαδή ότι με κόπο είχα μέχρι τότε φτιάσει και να προστρέξω για ένα άλλο απραγματοποίητο όνειρό μου… Κι αν αποτύγχανα? Θα βρισκόμουν στο μηδέν… πόσες όμως φορές η ίδια η ζωή, ενώ όλα μου παν άριστα δεν με έχει «μηδενίσει»…

… Ας είναι… γνωρίζω πλέον πως δεν είμαι soldier of fortune… κρατώ ερμητικά κλεισμένο όλο αυτό το συρφετό από «μακέτες» σε κάποιο παράλληλο συμπαντικό πεδίο στο νου μου… Όταν κερδίζω του βγάζω τη γλώσσα μου κοροϊδευτικά… όταν χάνω πάλι αναπολώ ψεύτικα στιγμιότυπα από αυτό και ονειρεύομαι γλυκά…

… Γυρίζω και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέπτη… σκάω ένα συνωμοτικό χαμόγελο… Σίγουρα δεν είμαι αυτός που ονειρευόμουν στα εφηβικά μου χρόνια… αλλά… «δεν είμαι κακός… καλός είμαι ο μπαγάσας…» Υπογραφή: Απελπισμένος εγωιστής

7 σχόλια:

Roadartist είπε...

Σου γράφω μια γνωστή φράση που είχα αναφέρει σε ενα παλιοτερο ποστ μου "ζωή ειναι οτι συμβαίνει ενώ εσυ κανεις άλλα σχέδια".
Ασε το τι θα επρεπε..και τι εκανες.. Μάλλον τελικά η ζωή μάς πάει εκεί που θέλει αυτή..Οι επιλογές ειναι σημαντικές, αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα...και όχι χειρότερα απο το παρόν σου.. :)

nikiplos είπε...

roadartist "ζωή ειναι οτι συμβαίνει ενώ εσυ κανεις άλλα σχέδια". Πολύ ωραίο αυτό... και πολύ σωστό στην πράξη...

Έίμαι της άποψης ότι κάθε καλό σύρει μαζί του κόπο και έτερα κακά... Το αυτό με ένα κακό που σύρει άλλα καλά...

ξανθίππη είπε...

Η μεγάλη αδικία είναι ότι δεν έχουμε δύο ζωές... Τι να πρωτοπρολάβει κανείς; Από την άλλη ξεχνάμε πως θα πεθάνουμε... Κάτι δε βγαίνει...
Πάντως οι πιο δυνατές στιγμές της ζωής μου, ήταν οι απρόσμενες, οι αναπάντεχες και τόσο συγκλονιστικές. Μερικές νύχτες απαγορευμένου ερωτικού πάθους, μια τυχαία νέα γνωριμία, ένας ξαφνικός έρωτας, ο θάνατος...

Περνούσα τυχαία από τα μέρη σου και μου άρεσε ο τρόπος σκέψης σου...

Καλό σου βράδυ...

me είπε...

λοιπον,δε ξερω για σενα αλλα εγω πιστευω πως σ αυτο το συμπαν ειμαι ο πολεμιστης του φωτος που περιγραφει ο Κοελο.φυσικα ο Κοελο δε το ηξερε οταν εγραφε το βιβλιο οτι γραφει για εμενα αλλα θεωρω οτι στη συγκεκριμενη περιπτωση,η ιστορια απλα συναντησε τη ζωη..η whatever.
κ εσυ my friend,μπορει να ειχες παντρευτει την Π./τν Μ/την Δ. η δε ξερω πια κ να μην ησουν διαζευμενος η κερατωμενος αλλα να ησουν ενας ευτυχισμενος οικογενειαρχης.Που ξερεις?
Καθε σχεση ειναι διαφορετικη,γιατι ο καθενας απο εμας-παρ ολο που επι της ουσιας παραμενουμε ιδιοι-αναλογα με το ποιον εχει απεναντι του συμπεριφερεται.
η ουσια ειναι,οτι δε θα το μαθουμε ποτε γιατι οταν ειχες την ευκαιρια δεν εκανες..το μετεωρο βημα του πελαργου.κ οι ευκαιριες ,γενικοτερα δεν ερχονται στο δρομο μας καθε μερα.

Μετεωρίτης είπε...

ΠΟΤΕ
ΠΟΤΕ
ΠΟΤΕ
μην σκέφτεσαι τι θα μπορούσε να έχει συμβεί!
Πράγματα που δεν αλλάζουν, πάνε, πέρασαν!!
Καλησπέρα ΕΓΩΙΣΤΗ !!

(κέρατο;! Ας πρόσεχε!!)

Μετεωρίτης είπε...

ΠΟΤΕ
ΠΟΤΕ
ΠΟΤΕ
μην σκέφτεσαι τι θα μπορούσε να έχει συμβεί!
Πράγματα που δεν αλλάζουν, πάνε, πέρασαν!!
Καλησπέρα ΕΓΩΙΣΤΗ !!

(κέρατο;! Ας πρόσεχε!!)

nikiplos είπε...

Καλησπέρα...

Ξανθίππη δυο ζωές? Μια φορά είχα ευχηθεί να διαχωριστώ σε δύο, αλλά ύστερα είπα πως ιεραρχώ και βιώνω ότι φρονώ καλλίτερο... κι ας με προδώσει στο τέλος...

me, το μετέωρο βήμα του πελαργού? χμ ενδιαφέρουσα άποψη... Συνήθως διστάζω και πισωγυρίζω... δεν ξέρω γιατί... τις λίγες φορές που έχω προχωρήσει βέβαια (δεν είμαι αχάριστος) η ζωή με έχει ανταμοίψει...

Μετεωρίτη, ας πρόσεχαν είναι το σωστό, γιατί η εν λόγω κυρία έχει σύζυγο και εραστή σχεδόν επισήμως... το κέρατο αφορούσε και τους δύο με τρίτους περιστασιακούς βέβαια... Και μιλώ για σπουδαγμένη κυρία με περισσή πνευματική καλλιέργεια... (αλλά πολλά απωθημένα...) και για να μην είμαι και πολύ εγωιστής να προσθέσω γοητευτική και ωραία πάντοτε...