Αγαπητέ Νίκιπλε εδώ θα δεις ένα σχετικό ποιηματάκι και από την παρέα του Παπούλη αρκετά και πολύ ενδιαφέροντα για τις αγαπημένες γατούλες. Μου επιτρέπεις την ..επικαιροποίηση, ευκαιρίας δοθείσης από τη χαριτωμένη σου ανάρτηση! :)
Αγαπητή φίλη Άϊναφετς, πράγματι!!! Γατόφιλος! Δεν είναι δικές μου οι υπόλοιπες αλλά από το νετ... ένεκα ότι στο διαμέρισμα που μένω τώρα πια, δεν φιλοξενώ γάτο πλέον... εντούτοις έχω υιοθετήσει κάμποσους εδώ στη γειτονιά, τους οποίους και ταΐζω κανονικώς... ;) ΑΦΣ
Αγαπητή Άστρια καλησπέρα... για μένα πάντοτε συμβόλιζαν και κυρίως μα δίδαξαν την ισότιμη φιλία... σε αντίθεση με την... εξαρτημένη... γνωρίζω τόσο το βιβλίο του κου Δήμου, όσο και το κείμενο του Εμμ. Ροΐδη, ενός πολύ έξυπνου και ευφυούς για την εποχή του συμπατριώτη μας... Ευχαριστώ όμως για τους λίκνους!
τώρα που σου απαντάω, έχει φύγει η ... μισή εβδομάδα!!! Καλή υπόλοιπη λοιπόν! φιλιά
Αγαπητέ Νίκόλαε_Άλφα καλησπέρα... εξαιρετικοί οι στίχοι! και κυρίως γατόλογα... χωρίς δράκους! για τα γατιά, έχω κατά καιρούς στείλει ή αναρτήσει "στίχους" διάσπαρτους! Στέλνω λοιπόν, αγωνιστικούς γατοχαιρετισμούς!
Χμ! Ο γάτος μου ο αλανιάρης ο κεραμιδόγατος, που σαν ήμουν μικρή έπαιξα τόσο πολύ μαζί του! Δεν τον ξέχασα ποτέ...ήταν ο καλύτερος φίλος των παιδικών μου χρόνων... Οπως δεν ξέχασα ποτέ και τον αξιοπρεπή θάνατό του, έτσι ακριβώς όπως περιέγραψε τον θάνατο του Μουψη ο Δήμου. Δεν είχα διαβάσει το βιβλίο των γάτων του(τι κρίμα που ξέχασε τον κεραμιδόγατο της Ελλάδας,ήταν φαίνεται πολύ ελληνικός γι'αυτό χαχα!)ούτε του Ροίδη. Νάναι καλά η Άστρια! Νάσαι καλά κι'εσύ Νίκιπλε που με το έξυπνο ποστ, μας θύμισες αυτές τις τρυφερές υπάρξεις που έχει κοντά του ο άνθρωπος για να ξεπερνά την μοναξιά του...
Αγαπητή καρυάτιδα, καλησπέρα!!! χμ, κεραμιδόγατος? τα πιο έξυπνα είναι αυτά... Εγώ είχα τρεις οικόσιτους... όλοι πήγαν πολύ καλά και στα τελευταία τους τους χάριζα σε κάποιους που τους είχαν ανάγκη. μετά από την επιστροφή από έξω δεν ξαναπήρα... το θεώρησα βασανιστικό να κλείνω μια ψυχή σε ένα διαμέρισμα να περιμένει να γυρίσω... Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ που πέρασες!
Kαλέ μου Νίκηπλε πολύ με άγγιξε όπως το ήθελες το σχόλιό σου !! Είχα μπεί στην προηγούμενη ανάρτηση που τόσο όμορφα τίμησες τον Βασταρδή ,αλλά με έπνιξε ο πόνος του αμετάκλητου απ'τα πρόσφατα δικά μου και δεν μπόρεσα να σχολιάσω . Λιτό και ουσιαστικότατο το γατομήνυμά σου . Αααχ πόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχω λαχταρήσει να ήμουν απλώς ένα γατί (στον ήλιο κατά προτίμηση χαχα)
Να περάσεις όμορφα και γαλήνια με αγαπημένους γύρω σου!! Πολύ πολύ πολύ σ'ευχαριστώ !!!!
Αγαπητό Ξωτικό, καλησπέρα... το σχόλιό ήταν ειλικρινές, και έτσι το ήθελα και το αισθάνθηκα... σε ευχαριστώ για αυτό... Ξέρω ότι όταν υπάρχει το αμετάκλητο μπροστά στα δρώμενα, το αναπόφευκτο, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα... οικτίρουμε το χρόνο που φεύγει έτσι χωρίς να μας κάνει τη χάρη να σταματήσει λίγο... να κυλήσει κάπως πιο αργά από τα συνηθισμένα... μα αυτός εκεί... λες και βιάζεται περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε... το γατομήνυμα, οι γάτοι-ες μου με δίδαξαν να το έχω και σαν μότο στη ζωή μου... έτσι σαν γάτος προσπαθώ να ζω... χωρίς βασιλείες κι αξιώματα, αλλά και ανεξάρτητος, χωρίς ανάγκη εύνοιας ή χάρης... Τούτες τις μέρες τις πέρασα σε ΜΕΘ παραστεκόμενος σε δικό μου άνθρωπο... ήταν σε ημικαταστολή... προσπάθησα να διασκεδάσω τις σκέψεις του... μου είπε το εξής: "ξέρεις τι σκέφτεται ένας ασθενής σε ΜΕΘ μεταξύ δύο διαδοχικών επισκεπτηρίων?" Του απάντησα ότι σκέπτεται μήπως δεν προλάβει το δεύτερο... όχι μου είπε... σκέφτεται γιατί δεν περνάει γρήγορα ο χρόνος για να έρθει τάχιστα το δεύτερο ώστε να δει, να χορτάσει τους δικούς του...
Να έχεις μπροστά σου το φως, τα μηνύματα της Άνοιξης που ανθίζουν και αν εστιάζεις στις μικρές σταγόνες της βροχής, να ξέρεις ότι νομοτελειακά αυτές θα γίνουν τρυφερά φύλλα, αναζωογονιτικές ανάσες για το δρόσο της άνοιξης... εγώ σε ευχαριστώ!
16 σχόλια:
Η 3η μου άρεσε περισσότερο από όλες, λατρεμένες υπάρξεις :))) για πάρα πολλούς λόγους! Καλή εβδομάδα να έχουμε!!
Αγαπητή Καλλιτέχνιδα, καλησπέρα... πράγματι, λατρεμένες υπάρξεις! Ισότιμοι φίλοι... που χρειάζονται!
καλή και ανοιξιάτικη εβδομάδα ας έχουμε πράγματι!
Χμ! ο ΑΣ γατόφιλος...λοιπόν!
Η πρώτη φωτογραφία μας περνάει το γατομήνυμα...μήπως οι άλλες είναι δικές σου...αν ναι να τις χαίρεσαι!
ΑΣΦ! :))
Σίγουρα δεν είναι πλασμένες για να βασιλέψουν ή για να υπηρετήσουν όμως ναι, είναι πάντα ο εαυτός τους, κι αυτό χωρίς καμία, μα καμία έκπτωση!!
Νομίζω ότι ένα απο τα πιο ωραία κείμενα για την γάτα είναι το
η ιστορία μιας γάτας του Εμμ. Ροϊδη
Επίσης πολύ γνωστό
το βιβλίο των γάτων του Νίκου Δήμου
Αγαπητέ Νίκηπλε, καλή εβδομάδα:)
Αγαπητέ Νίκιπλε εδώ θα δεις ένα σχετικό ποιηματάκι και από την παρέα του Παπούλη αρκετά και πολύ ενδιαφέροντα για τις αγαπημένες γατούλες. Μου επιτρέπεις την ..επικαιροποίηση, ευκαιρίας δοθείσης από τη χαριτωμένη σου ανάρτηση! :)
http://papoylis.wordpress.com/2010/12/16/more-searches/#comment-3193
Αγαπητή φίλη Άϊναφετς, πράγματι!!! Γατόφιλος! Δεν είναι δικές μου οι υπόλοιπες αλλά από το νετ... ένεκα ότι στο διαμέρισμα που μένω τώρα πια, δεν φιλοξενώ γάτο πλέον... εντούτοις έχω υιοθετήσει κάμποσους εδώ στη γειτονιά, τους οποίους και ταΐζω κανονικώς... ;) ΑΦΣ
Αγαπητή Άστρια καλησπέρα... για μένα πάντοτε συμβόλιζαν και κυρίως μα δίδαξαν την ισότιμη φιλία... σε αντίθεση με την... εξαρτημένη... γνωρίζω τόσο το βιβλίο του κου Δήμου, όσο και το κείμενο του Εμμ. Ροΐδη, ενός πολύ έξυπνου και ευφυούς για την εποχή του συμπατριώτη μας...
Ευχαριστώ όμως για τους λίκνους!
τώρα που σου απαντάω, έχει φύγει η ... μισή εβδομάδα!!! Καλή υπόλοιπη λοιπόν!
φιλιά
Αγαπητέ Νίκόλαε_Άλφα καλησπέρα... εξαιρετικοί οι στίχοι! και κυρίως γατόλογα... χωρίς δράκους! για τα γατιά, έχω κατά καιρούς στείλει ή αναρτήσει "στίχους" διάσπαρτους!
Στέλνω λοιπόν, αγωνιστικούς
γατοχαιρετισμούς!
Χμ! Ο γάτος μου ο αλανιάρης ο κεραμιδόγατος, που σαν ήμουν μικρή έπαιξα τόσο πολύ μαζί του!
Δεν τον ξέχασα ποτέ...ήταν ο καλύτερος φίλος των παιδικών μου χρόνων...
Οπως δεν ξέχασα ποτέ και τον αξιοπρεπή θάνατό του, έτσι ακριβώς όπως περιέγραψε τον θάνατο του Μουψη ο Δήμου.
Δεν είχα διαβάσει το βιβλίο των γάτων του(τι κρίμα που ξέχασε τον κεραμιδόγατο της Ελλάδας,ήταν φαίνεται πολύ ελληνικός γι'αυτό χαχα!)ούτε του Ροίδη.
Νάναι καλά η Άστρια!
Νάσαι καλά κι'εσύ Νίκιπλε που με το έξυπνο ποστ, μας θύμισες αυτές τις τρυφερές υπάρξεις που έχει κοντά του ο άνθρωπος για να ξεπερνά την μοναξιά του...
Αγαπητή καρυάτιδα, καλησπέρα!!! χμ, κεραμιδόγατος? τα πιο έξυπνα είναι αυτά... Εγώ είχα τρεις οικόσιτους... όλοι πήγαν πολύ καλά και στα τελευταία τους τους χάριζα σε κάποιους που τους είχαν ανάγκη. μετά από την επιστροφή από έξω δεν ξαναπήρα... το θεώρησα βασανιστικό να κλείνω μια ψυχή σε ένα διαμέρισμα να περιμένει να γυρίσω... Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ που πέρασες!
Kαλέ μου Νίκηπλε πολύ με άγγιξε όπως το ήθελες το σχόλιό σου !!
Είχα μπεί στην προηγούμενη ανάρτηση που τόσο όμορφα τίμησες τον Βασταρδή ,αλλά με έπνιξε ο πόνος του αμετάκλητου απ'τα πρόσφατα δικά μου και δεν μπόρεσα να σχολιάσω .
Λιτό και ουσιαστικότατο το γατομήνυμά σου .
Αααχ πόσες φορές τα τελευταία χρόνια έχω λαχταρήσει να ήμουν απλώς ένα γατί (στον ήλιο κατά προτίμηση χαχα)
Να περάσεις όμορφα και γαλήνια με αγαπημένους γύρω σου!!
Πολύ πολύ πολύ σ'ευχαριστώ !!!!
Αγαπητό Ξωτικό, καλησπέρα... το σχόλιό ήταν ειλικρινές, και έτσι το ήθελα και το αισθάνθηκα... σε ευχαριστώ για αυτό... Ξέρω ότι όταν υπάρχει το αμετάκλητο μπροστά στα δρώμενα, το αναπόφευκτο, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα... οικτίρουμε το χρόνο που φεύγει έτσι χωρίς να μας κάνει τη χάρη να σταματήσει λίγο... να κυλήσει κάπως πιο αργά από τα συνηθισμένα... μα αυτός εκεί... λες και βιάζεται περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε... το γατομήνυμα, οι γάτοι-ες μου με δίδαξαν να το έχω και σαν μότο στη ζωή μου... έτσι σαν γάτος προσπαθώ να ζω... χωρίς βασιλείες κι αξιώματα, αλλά και ανεξάρτητος, χωρίς ανάγκη εύνοιας ή χάρης... Τούτες τις μέρες τις πέρασα σε ΜΕΘ παραστεκόμενος σε δικό μου άνθρωπο... ήταν σε ημικαταστολή... προσπάθησα να διασκεδάσω τις σκέψεις του... μου είπε το εξής: "ξέρεις τι σκέφτεται ένας ασθενής σε ΜΕΘ μεταξύ δύο διαδοχικών επισκεπτηρίων?" Του απάντησα ότι σκέπτεται μήπως δεν προλάβει το δεύτερο... όχι μου είπε... σκέφτεται γιατί δεν περνάει γρήγορα ο χρόνος για να έρθει τάχιστα το δεύτερο ώστε να δει, να χορτάσει τους δικούς του...
Να έχεις μπροστά σου το φως, τα μηνύματα της Άνοιξης που ανθίζουν και αν εστιάζεις στις μικρές σταγόνες της βροχής, να ξέρεις ότι νομοτελειακά αυτές θα γίνουν τρυφερά φύλλα, αναζωογονιτικές ανάσες για το δρόσο της άνοιξης...
εγώ σε ευχαριστώ!
ΛΑΤΡΕΜΕΝΕΣ οι γάτες!!!
Εύχομαι από καρδιάς η φετινή Ανάσταση να φέρει ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!
Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές
Αγαπητή Γλαρένια...
θυμάμαι και τη δική σου ασπρούλα που είναι υπέροχη!!!
Εύχομαι και εγώ καλή Ανάσταση με ομορφιά, όπως το είπες το σημαντικότερο ΓΑΛΗΝΗ και ΥΓΕΙΑ!!!
ΥΓ> Τέλεια τα πασχαλινά σου αυγολούλουδα!
σας φιλώ!
Αγαπητέ Νίκηπλε,
Έβαλα τα links γιατί σκέφτηκα ότι θα σου άρεσαν, όμως για να πω την αλήθεια, ήμουν σίγουρη (σχεδόν εντελώς)ότι θα τα είχες ήδη διαβάσει και τα δύο:)
Ευχές να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες και για μια Καλή, Αληθινή Ανάσταση!
Αγαπητή Άστρια, σε ευχαριστώ για τις ευχές σου! Να περάσετε κι εσείς όμορφα, γαλήνια με ευχές φυσικά για μιαν Αληθινή Ανάσταση!!!
Δημοσίευση σχολίου