...Πάντοτε είχα κάποιες αδυναμίες. Η μεγαλύτερή μου φυσικά είναι η μουσική... Ο χορός έχει για μένα τη δύναμη της μουσικής, γιατί αναπαράγει στο χώρο με αέρινες κινήσεις τις νότες. Κάποτε είχα σε ένα course για δύο εβδομάδες έναν συγκάτοικο κωφάλαλο. Ήταν εκ γεννετής κωφός. Προσπαθώντας να του μεταδώσω τη μουσική έκανα δύο πράγματα. Το πήγα σε μια συναυλία και ακουμπούσε στα ηχεία. Μα μετά κατάλαβα πως ότι καλύτερο ήταν να πάμε να δούμε μια παράσταση κλασσικού χορού. Εκεί δάκρυσε γιατί κατάλαβε ότι η μουσική είναι κάτι πολύ σπουδαίο...
Η Alina Cojocaru θα παραμείνει για μένα ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω δει. Μια γυναίκα που ερωτεύεσαι με μια ματιά, τουλάχιστον αυτό που βλέπεις ως αποτέλεσμα πολύ πόνου και κόπου....πόνου και κόπου....
33 σχόλια:
Αν και δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με το μπαλέτο αναγνωρίζω και θαυμάζω την ικανότητα τους να βγάζουν τόσο συναίσθημα με κινήσεις μόνο χωρίς λόγια.
Η μουσική είναι το άλλο μου μισό,
Χωρίς αυτήν θα ένιωθα πάντα λειψή.
Η μουσική είναι αγάπη, είναι όνειρο, είναι κραυγή,
Είναι ένας κόσμος που μέσα του γεννιέσαι ξανά από την αρχή κάθε στιγμή.
Σε φιλώ γλυκά
Με το χορό δεν έχω άποψη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, πως δε θαύμασα την Alina η οποία δε χορεύει...πετάει...
΄Ομως nikiple μου και η ζωή μας...διαρκής πόνος και κόπος είναι..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Εκεί κολλούσε λοιπόν η Οντετ-Οντιλ του αριστουργηματικού σχολίου σου στο μπλογκ μου...Από την λίμνη των κύκνων του Π.Ι.Τσαϊκόφσκι...
Μπορεί να μην έμαθα ποτέ να παίζω μουσική, αλλά τα περισσότερα κλασικά έργα, τα ξέρω και τα τραγουδάω απ' έξω, νότα -νότα...
Και φυσικά λατρεύω τα μπαλέτα...
Καλό βράδυ Νικιπλέ μου...
Σε φιλώ...
Πολύ όμορφα βίντεο..
Καμία σχέση με αυτό που σου έχω βάλει ως απάντηση στο σχόλιο σου
χιχι ελπίζω να μου το συγχωρέσεις! Να είσαι καλά..
Ομορφη ανάρτηση, πολύ!!
Όμορφη η ανάρτησή σου. Μας μάγεψες με τα καταπληκτικά video και τη μουσική. Πάντα πίστευα πως ο χορός έχει πόνο και κόπο, κόπο και πόνο. Αν και δεν έμαθα ποτέ να χορεύω, λατρεύω το μπαλλέτο για κείνες τις δυνατές συγκινήσεις που προσφέρει, έτσι χωρίς λόγια με το σώμα να μιλά και να σου μεταφέρει όλα εκείνα τα λυτρωτικά συναισθήματα.
Καλό σου βράδυ.
Βλέποντας το video μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Αριστοτέλη:
Όλα τα πράγματα στη φύση , έχουν την δυνατότητα που τα σπρώχνει να πάρουν μιά συγκεκριμένη μορφή.
Η κοπέλλα αυτή έχει τη δυνατότητα που τη σπρώχνει να γίνει άνεμος..
Καλησπέρα!!!
Δεν θα πω πολλά...
Μόνο ότι το απόλαυσα...!!!!
Και το κείμενό σου.. πολύ πολύ
συγκινητικό..
Καλέ μου φίλε σε φιλώ ***
Να είσαι καλά!
Mon cher ami.
Υπέροχη η κίνηση προς τον συγκάτοικό σου!
Θαυμάσιο και το βίντεο που μας πρόσφερες.
Θυμήθηκα τη "Λίμνη των Κύκνων" με τα Μπαλέτα Κίροφ (στο Παρίσι), μαζί με μια φίλη Ρωσίδα εμιγκρέ...
Σ' αυτήν οφείλω και το "fegia", σαν χαϊδευτικό του Τheodore....
Bon weekend!!
kalhspera Nikiple.. exw korh pou kanei mpaleto 10 xronia kai opws katalabaineis exw se auto mia idiaiterh adynamia. Omws ka8e eidos xorou ekpempei kati diaforetiko kai eksisou spoudaio arkei ton xoreyth na ton odhgei oxi mono h xorografia alla kai h psyxh tou..
Exairetikh h agaphmenh sou xoreytria!!
sorry gia ta latinika mou..
Anastasia, καλησπέρα... Πολύ ωραίοι οι στίχοι σου, «Η μουσική είναι αγάπη, είναι όνειρο, είναι κραυγή, είναι ένας κόσμος που μέσα του γεννιέσαι ξανά από την αρχή κάθε στιγμή». Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο πάνω σε αυτό. «Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω... χωρίς μουσική ποτέ», για να παραφράσω και τον ποιητή. Ο κλασσικός χορός είναι κάτι που έχει λίγο έως πολύ τελειώσει δημιουργικά. Όμως έχει μια μοναδική ικανότητα να ζωγραφίζει οπτικά τις νότες στον αέρα. Πολλά φιλιά.
Γλαρένια καλησπέρα! Πόσο δίκιο έχεις... πόνος και κόπος. «Μυρτιά και πικροδάφνη και της Φραγκογιαννούς τα πάθη. Και στρώσε τη ζωή σου μ’ αγρύπνοια και μαράζι... και για την αμοιβή σου, νερό του παραδείσου θα γεννώ...»
Φιλιά από το παγωμένο Παρί.
Artanis η λίμνη των κύκνων είναι από τα πιο ωραία χορευτικά που έχω δει... Την Αλίνα την πρότεινα, γιατί έχει και εκφραστικότητα στο πρόσωπο. Να προσθέσω ότι στο βίντεο της πρόβας πονάει τρομερά και φαίνεται στο αρχικό της σφίξιμο... Η ίδια είπε ότι κάθε κίνησή της εκείνη την πρόβα συνόδευε και μια συγχορδία από φρικτούς πόνους... Το κλασσικό μπαλέτο, έχει μια μαγεία. Δεν ξέρω, αλλά εμένα καταφέρνει να με συνεπαίρνει... έτσι όπως κινούνται αέρινα στο χώρο, οι χορευτές, ιχνηλατόντας την μουσική... λιγνεύοντας τα βήματά τους.... Φιλιά.
Roadartist, καλησπέρα... Και το δικό σου βίντεο, είναι για άλλου είδους εκπαιδευτικούς λόγους... . Σε ευχαριστώ. Το καλό με εδώ είναι ότι μπορώ να δω παραστάσεις με 10 ευρώ. Φυσικά απο τον πιο ψηλό εξώστη, αλλά κάτι είναι και αυτό. Κινούμενη μουσική....
Φιλιά.
ΣΟΦΙΑ, η ώρα της αλήθειας και για μένα. Με το χορό, είμαι γνωστός ... σταφυλοπάτης. Εννοώ ότι ούτε ξέρω ούτε και βιώνω πολλά όταν χορεύω. Δεν είναι το φόρτε μου ο χορός. Μου αρέσει όμως πάρα πολύ σαν θέαμα. Με μαγεύει και όπως πολύ σωστά εσύ λες τα σώματα μιλάνε και μεταφέρουν όλα εκείνα τα λυτρωτικά συναισθήματα. Καλό βράδυ.
Αγαπημένο fractal εξέφρασες με πολύ λιτό τρόπο κάτι μαγικό. Δεν ήμουν ποτέ ένας άνθρωπος που καταπιάνεται εξειδικευμένα με κάτι. Ακόμη και η μεγάλη μου αγάπη η Μουσική, είναι φυσικά η μόνιμα «προδομένη» που την παρατάω εύκολα, αν και είναι πάντα εκεί και με περιμένει στωϊκά... Θαυμάζω τους ανθρώπους που το κάνουν όμως. Επειδή, τυχαίνει να γνωρίζω κάποιους και κάποιες που ασχολούνται επαγγελματικά με τον κλασσικό χορό, έχω μάθει ότι απαιτεί πολύ πόνο κόπο, στερήσεις και κυρίως ατσάλινο στομάχι για να καταπίνει κανείς νηστικός ένα «καράβι» προσβολές, στεναχώριες κλπ. Έτσι εγώ πάω ανέμελλος και βλέπω ένα ωραίο αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα του πόνου και του κόπου, που δείχνει το δεύτερο βίντεο.... Να έχεις τα φιλιά μου.
Μαργαρίτα! καλησπέρα. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν ήταν και οι καλύτερες επιλογές, αυτές που έβαλα, αλλά προσπάθησα να βλέπονται ακόμη και με κλειστό ήχο. Ελπίζω να τα κατάφερα. Εγώ τα περισσότερα με κλειστό τον ήχο τα βλέπω, εδώ έτσι κι αλλιώς. Καλό βράδυ, και να έχεις ένα όμορφο ΣΚ. Σε φιλώ!
Fegia, bonsoir mon ami!. Ήταν ένας Αγγλάκος, και η πρώτη του εντύπωση ήταν ότι έκανα πλάκα. Στη συνέχεια κατάλαβε μέσα στην ακαμψία του, ότι ήμουν απλά αυθόρμητος άνθρωπος και έτσι «τακιμιάσαμε» εκείνες τις δύο εβδομάδες. Μπορώ να πω ότι είναι ο μοναδικός «νησιώτης» που έχω έτσι κάνει κάποια φιλία. Παρακολούθηση των μπαλέτων, Κίροφ, στο Παρίσι φαντάζομαι είναι από μόνο του μια μεγάλη εμπειρία. Έχω παρακολουθήσει και εγώ δύο παραστάσεις, καμία όμως από τις δύο στο πανέμορφο κτήριο της Όπερας, αλλά στο γνωστό cité. Φυσικά εκείνο που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση, είναι η έντονη παρουσία νεολαίας με καθημερινά ρούχα. Πολύ ευχάριστη νότα η révélation του "fegia". Bon week-end cher ami!
Σταγόνα καλησπέρα!!! Πολύ χαίρομαι για την κόρη σου. Αλλά πολύ όμορφα τα λόγια σου που περιγράφουν τον χορό που εκπέμπει στον αέρα και τον χορευτή ή την μπαλαρίνα που ξεδιπλώνει την ψυχή του μέσα από τα αντεόρ του... Η Αλίνα είναι μεγάλη αδυναμία, όπως είπα και στο ποστ, ένεκα εκφραστικότητας που έχει και μιας δύναμης. Τα λατινικά, σου πολύ συχνά είναι το μόνο διαθέσιμο που έχω εγώ εδώ. Τα φιλιά μου.
Καλησπερα..
Αν εχεις διαθεση για ενα παιχνιδακι, εχεις πρόσκληση.. Φιλιά! Καλό σκ @!@
H μουσική είναι μέσα στις 5 σημαντικότερες προτεραιότητες της ζωής μου..αν δεν ακούσω μουσική κάθε μέρα πέφτω πολύ ψυχολογικά.
Καλό Σ/Κ nikiple.
Αααααα!!
Επιτέλους, κάτι όμορφο για Κυριακή πρωί (πρωί-λέμε τώρα) γιατί παντού μιλάνε για την οικονομική κρίση και τα λοιπά...
Καλημέρα,
με χαρά μου σε ξαναβρίσκω,
μαμά πλέον, με δύο μωρά που ευτυχώς, κοιμήθηκαν επιτέλους...
φιλάκια
Roadartist, καλημέρα!!! Θα ανταποκριθώ οπωσδήποτε στο παιχνίδι, αν δεν το έχω παίξει, γιατί κάτι μου θυμίζει...
φιλιά!
Νικος καλημέρα σου εύχομαι αν και έδώ είναι και βροχερή και έχει 4 βαθμούς... Η μουσική είναι παντοτινός συνοδός μου.. μπορεί να μην σκέφτομαι τίποτε αφηρημμένος κάποιες στιγμές, ...μουσική όμως ακούω μέσα μου και μην με πάρεις για κουζουλό...
Αααααα!! Εγώ πρέπει να το αναφωνήσω βρε Μετεωρίτη, αθεόφοβε!!! Καταρχήν να σου ζήσουν και σιδεροκέφαλα τα μικρά!!! (ένα κι ένα δεν είναι? ).
Να τους δώσεις μια αγκαλιά φιλιά από μένα! (και από όλους φαντάζομαι)
Άντε και εσύ σιδεροκέφαλη!!!
φιλιά!
Καλό μήνα Nikiple μου!!!
Tι υπεροχη τεχνη ο χορος! Παντα μ'αρεσε και το εχω και λιγο απωθημενο που δεν εκανα ποτε μπαλετο..
Ευχαριστουμε γι'αυτο το πολυ ομορφο βιντεακι και κειμενο Νικιπλε!
Φιλια απ'την δυστυχως ακομα ζεστη Αθηνα!
Το βιντεάκι το παρακολούθησα χωρίς ήχο. Ήταν ένας τρόπος να δοκιμάσω τις αντοχές μου με την απουσία του ήχου. Να έρθω κατά κάποιον τρόπο στην θέση του φίλου. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Γιατί η εκπληκτική χορεύτρια μου έδωσε την χαρά να συνθέσω την δική μου μουσική, και να πετάξω μαζί της στην χώρα της χάρης και της χαράς.
Nikiple ένα καλό χειμώνα σου εύχομαι. Να είσαι καλά.
Είχα πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με το χορό. Για 18 χρόνια χόρευα. Ο κλασικός χορός , το μπαλέτο , ήταν πάντα η μεγάλη μου αδυναμία. Είναι πόνος και κόπος ναι. Είναι όμως και μαγεία. Πίστεψε με. Την ώρα που χόρευα 'χανόμουν'. Δεν υπήρχε τίποτα εκτός από τη μελωδία και το σώμα γιατί το πνέυμα ήταν παραδομένο μέσα σε όλο αυτό. Δεν υπήρχε άλλη σκέψη , κανείς και τίποτα. Ίσως τα λόγια δεν μου φτάνουν για να το περιγράψω. Πάθος.
Φιλιά , καλό μήνα και καλό βράδυ:)
Anastasia καλό μήνα και σε σένα!!! Ο Δεκέμβρης είναι από τους πιό όμορφους μήνες για τις πόλεις μας, γιατί φωτίζονται καλωπίζονται και ομορφαίνουν κάπως.
Adamantia, εγώ έτσι κι αλλιώς από χορό είμαι άσχετος. Μου αρέσει όμως να τον βλέπω, και ιδίως κάποια μεγάλα έργα τα οποία πρέπει οπωσδήποτε όλοι μας να δούμε κάποτε... Φιλιά από το πολύ κρύο Παρί αυτές τις μέρες.
Epikuros, έπιασες ακριβώς το νόημα. Ακριβώς χωρίς ήχο και εγώ τα πρωτοβρήκα. Βέβαια την Αλίνα την έχω δει και ζωντανά σε παράσταση και έτσι έψαξα κατευθείαν αυτήν να βρω γιατί έχει μια μοναδική εκφραστιότητα και πλαστικότητα. Όπως το είπες να σε συνεπάρει σε έναν κόσμο όμορφο, όπου η κινούμενη μουσική, ζωγραφίζει στο χώρο. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως για καλλιτέχνες, όπως ο Δ. Παπαιωάννου, ο χορός είναι κινούμενο εικαστικό έργο κάτι σαν κινούμενο γλυπτό ας πούμε. Καλό χειμώνα και σε σένα φίλε!
ILive2LoveMe γνώριζα ότι είσαι μπαλαρίνα, μα όχι όμως για τόσα πολλά χρόνια.
«Την ώρα που χόρευα 'χανόμουν'. Δεν υπήρχε τίποτα εκτός από τη μελωδία και το σώμα γιατί το πνέυμα ήταν παραδομένο μέσα σε όλο αυτό. Δεν υπήρχε άλλη σκέψη , κανείς και τίποτα. Ίσως τα λόγια δεν μου φτάνουν για να το περιγράψω» Τα λόγια σου περιέγραψαν με τον καλύτερο τρόπο μάλλον τι νιώθει ένας χορευτής. Να προσθέσω για την ιστορία, ότι η Αλίνα για το βιντεάκι της πρόβας, είχε δηλώσει πως πονούσε τόσο, που σε κάθε κίνηση που έκανε τότε της ερχόταν να ουρλιάξει. Φαίνεται νομίζω στην αρχή του βίντεο... Κι όμως χόρεψε τόσο όμορφα... ίσως γιατι η μαγεία του χορού να την συνεπήρε κι αυτήν ... Να χορεύεις πάντα! Αυτό μόνο.
Nikiple, καλέ μου φίλε. Ήρθα και από δω για να σου ζητήσω μια χάρη.
Να μου πεις με ποιό τρόπο θα φτάσουν στα χέρια σου, τα ποιήματα του Μπαρή.
Παλιά και νέα.
Άντε, Χριστούγεννα έρχονται και θα έχουμε χρόνο για διάβασμα.
Το mail μου emichos21@gmail.com.
Tα λέμε φίλε.
Δημοσίευση σχολίου