Εν αρχή είναι πάντα το ταξείδι... μια αφετηρία, ένας σταθμός τραίνων που έχουν γίνει τόσοι και τόσοι αποχωρισμοί... μα και τόσες συναντήσεις... estacao oriente Lisboa...
Εκεί που έζησε ο ποιητής μνημείο είναι... εκεί υπάρχει πάντοτε κάτι από την αύρα του... τις σκέψεις του... στάσου για λίγο και άφησε τις στίχους του να σε ταξειδέψουν...
Στο παλιό Πανεπιστήμιο της Coimbra, από τα παλαιότερα της Ευρώπης, ίσως και το παλιότερο, ακόμη τα νιάτα ανθίζουν. Σε κάθε γωνιά σε κάθε άκρη νιώθεις το βάρος...
... του χρόνου που έχει περάσει και σου αποδίδει ευθύνη μεγάλη... πόσοι και πόσοι δεν θά χουν διαβεί, τούτους τους διαδρόμους... με βροχή, ήλιο μα κυρίως όνειρα... γιατί στην άκρη του δρόμου, πάντοτε καρτεράει ο έρωτας...
... και κάτω ο κόσμος, ο ίδιος να συνεχίζει την πορεία του μέσα από τον φιδωτό ρου του Μοντέγου
... που αδιάφορος συνεχίζει την πορεία του για την εξέλιξη, δίνοντας ζωή στη νέα πόλη που αναπτύσσεται αυστηρά έξω από την παλιά, η οποία ντύνεται με τη γλυκειά πατίνα της φθοράς και της νοσταλγίας...
... Στο καφέζυθεστιατόριο, η παρέα ξαναβρίσκεται πάλι για να τραγουδήσει... μην σας ξεγελούν οι επίσημες φορεσιές... Είναι μέρη των πελατών, που όμως για να τραγουδίσουν χωροδιακά, αφού έτσι το απαιτεί η δραπέτευση από τη ρουτίνα πρέπει να το κάνουν επίσημα και με σοβαρότητα... apropos, για έναν καφέ διπλό, μια φιάλη κόκκινο κρασί και δύο ποτήρια γλυκό κρασί πόρτο που μου αναλογούσαν πλήρωσα μόνο 15 ευρώ... κράτησα και την απόδειξη για όσους το αμφισβητήσουν... και το κρασί ήταν εξαίρετο... ζητώ συγνώμη για αυτό το πεζό διάλειμα...
...επάνω από τους γρανιτένιους βράχους ο ήλιος ρίχνει τους μεσημβρινούς του μαρμαρυγίες στα τραβηγμένα στόρια των στενών παραθύρων. Μαυριτανοί πειρατές από το Φάρος σμίλεψαν πάνω τους ξόρκια που τελικά δεν κατάφεραν να τους σώσουν...
Ένα μικρό καστέλι χρυσύζει στον αντικρυνό δοξασμένο λόφο με σημαίες και λάβαρα απροσδιόριστου εθνότητας... Δύο καμάρες ρωμαϊκές και ερείπεια ότι απόμεινε από τη δική μας περιουσία... τριγύρω, φωτεινά πρόσωπα νέων κοριτσιών και αγοριών στο πανεπιστημιακό προαύλιο του αρχαιότερου πανεπιστήμιου της Ευρώπης...
Μια μελωδία φάδος θλιμμένη για ότι νοσταλγικό αφήνει μια επίγευση αισιοδοξίας... Μες τη φθορά των τριμμένων λιθοδομών φρεσκοβαμμένα παράθυρα που λούζουν με φως σκοτεινές υγρές κάμαρες... Τα ίδια λόγια σε τόσες γλώσσες... κι όμως τα καταλαβαίνεις με τη μία... με την έκφραση προσώπου... με τη δύναμη στο σφιχταγκάλιασμα. Με τον τόνο της φωνής που γλυκαίνει απότομα...
Ταξιδιώτες που περιδιαβαίνουν αδιάφορα τις πλατείες περιεργάζονται τα ακαταλαβίστικα πρασινισμένα από την πατίνα γλυπτά... Ένα στενό παρεκκλήσι με σκουριασμένο σταυρό και τον Ναζωραίο με λυπημένο βλέμμα... παρακαλεί το Θεό να μας λυπηθεί...
Από έξω αλήτες γλάροι που τους έφερε η βροχή μακριά από τη θάλασσα ουρλιάζουν νευρικά σαν τις ερυνύες...
“Quo Vadis Greco vacuum vestrum ferrum?”
28 σχόλια:
Με ταξίδεψες απόψε,
παρέα με τα λόγια σου, τις εικόνες και το κομμάτι του Καλογιάννη που ακούω,
ένα υπέροχο, ζεστό Σαββατόβραδο του Μάη.
Υπέροχα τα τοπία μια μέρα κάπου στον κόσμο!!
Γλυκό ξημέρωμα !!
Μια μέρα στον κόσμο, κτίρια, δρόμοι, ιστορίες κι αγαπες ανθρώπων, χθες, σήμερα, αύριο που εμείς δεν θα είμαστε εδώ...πόσο μοιαζουμε οι άνθρωποι, όσα χρονια κι αν περασουν, όπου κι αν τυχει να εχουμε βρεθεί, γεννηθεί, ζήσει...
Αυτό που γραφεις για τις μικρες ζωές μας, τους έρωτες μας, τα αποτυπώματά μας σε δρόμους και κτίρια πόσο όμορφο... Καλή Κυριακή!
Πω, πω, πανέμορφα όλα...καταπληκτικές φωτό...
Καλημέρα Νικιπλέ μου, καλή Κυριακή να έχεις...Φιλιά πολλά απο ΝΖ...
Αφηγηματικό οδοιπορικό με πινελιές ποίησης στα κείμενα. Με ταξίδεψες με εικόνες και λέξεις σε ωραία μέρη.
Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις νοσταλγικά στα ταξίδια σου, που ίσως κάποτε ταξιδέψουμε.
Τα τσούζουμε βλέπω;;;..
Πλάκα σου κάνω...!!
:))))
Λισαβόνα θέλω πολύ να πάω.. εύχομαι κάποια στιγμή να μπορέσω..
Λατρεύω τον Πεσσόα, φαντάζομαι πως θα ήταν έντονη εκεί η αίσθηση της αύρας του..
Να είσαι καλά nikiple, σε ευχαριστώ για το ταξίδι..και εις άλλα με υγεία! :) πολλά φιλιά!
Εμενα παλι περισσοτερο μου αρεσε το πεζο διαλειμμα.
Πολυ ομορφες φωτογραφιες...για καλοκαιρινα ταξιδια
Αναστασία χαίρομαι που σε ταξίδεψαν οι εικόνες...Καμιά φορά όλους μας ταξιδεύουν ακόμη και εμάς τους ίδους που κάναμε τις λήψεις... ξαναφρεσκάρει η μνημη τις εμπειρίες, τις εικόνες και τις γεύσεις...
το τραγούδι που άκουγες μήπως
ήταν το "σαν τον ήλιο του Μάη"? Γιατί μου αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι...
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή και μια υπέροχη νέα εβδομάδα. φιλιά
Αναστασία(Καλημέρα), καλησπέρα... έτσι είναι όπως τα λες... τα τοπία, κτήρια, δρόμοι πλατείες θα δώσουν απλά τη θέση τους ως ένα άλλο σκηνικό για κάποιους άλλους που θα ζήσουν το δικό τους παρόν... Τα ονόματα μόνο στα κουδούνια θα έχουν αλλάξει... κατά τα άλλα τα παιδιά θα συνεχίσουν να παίζουν και οι άνθρωποι, να χαμογελούν, να ερωτεύονται, να ζουν...
Να έχεις μια όμορφη υπόλοιπη Κυριακή και μια όμορφη νέα εβδομάδα!φιλιά
Αρτάνις, καλησπέρα... Χαίρομαι που κάπως βρήκες ανεκτές τις φωτό, γιατί οι λήψεις έγιναν από κινητό... Δεν υπάρχει εννοείται ουδεμία σύγκριση με τις δικές σου... Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα. Φιλιά από το λιόλουστο σήμερα Παρί
Σοφία σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... οι Εικόνες πάντοτε αφορμές για να βγούν οι λέξεις από την καρδιά... ο χρωστήρας είναι τα δικά μας βλέμματα. Πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις αυτό το ταξίδι.. φιλιά
Καλησπέρα Roadartist!!! Τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενο σε μια δεύτερη ανάγνωση, βλέπω ότι μάλλον τα έτσουξα λιγάκι... (χα!). Βέβαια αυτό συμβαίνει πάντοτε όταν μπλέκεις με πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές παρέες στις οποίες συμπεριλαμβάνονται Γάλλοι και πρόκειται για κρασί... εννοείται βέβαια ότι τη φιάλη, δεν την ήπια μόνος μου! Λισσαβώνα να πας οπωσδήποτε, μα εγώ θα σου πρότεινα να πας στις άλλες τους πόλεις: Φάρος, Φιγκέϊρα Πόρτο και φυσικά την Κοΐμπρα που εγώ πήγα για δουλειά φυσικά... Βέβαια η Λισσαβώνα είναι από μόνη της πανέμορφη και πρέπει να την δεις οπωσδήποτε... :) φιλιά
Νέλλυ χα! Πάντως από το πεζό διάλειμα, το κρασί ήταν τέλειο...
Μαρία, οι μικρές πόλεις τη πορτογαλλίας, είναι για μένα αρκετά κατάλληλες για καλοκαιρινές εξορμήσεις και μέσω easyjet η τιμή δεν είναι τόσο υψηλή.. Οι φωτό, ήταν κάκιστες, αλλά δυστυχώς δεν είχα κάμερα, κι έτσι οι λήψεις έγιναν με το κινητό μου... ότι πιο κακό δλδ για φωτογραφίες και για αισθητική... Όπως και νά χει όμως για κάποιον που έχει επισκεφθεί τα μέρη, φρεσκάρει αρκετά τη μνήμη του.
φιλιά
Σε λίγο ξημερώνει μα κοιμήσου εσύ
μεθάει η αγάπη, αγάπη μου, σαν το παλιό κρασί,
στους δρόμους του κορμιού σου που ξενύχτησα
στους δρόμους του κορμιού σου που ξεψύχησα
Σ' αγαπώ
σαν το γέλιο του Μάη, σ' αγαπώ
σ' αγαπώ
σαν παλιά αμαρτία σε θέλω
Μάης και μοναδικός Α.Καλογιάννης !!!!
Tί λες Παριζιάνε μου, μια χαρα είναι οι φωτογραφίες, ακόμη και για μας που δεν έχουμε πάει.
Καλή σου εβδομάδα,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ποιητικη η παρουσιαση,δηλωτικη ενος ονειροπολου ταξιδευτη ισως?
Μου αρεσαν οι φωτο.Βαλε κ καμια δε ξερω απο το παρκο εξω απο το σπιτι σου πχ.Να δουμε λιγο 'Γαλλια της γειτονιας' αν γινεται φυσικα.
Πόσο όμορφο είναι αυτό που γράφεις για τους σταθμούς και τις ιστορίες τους όπως και όλη η ματιά σου σ'ενα ξένο τόπο. Οι φωτογραφίες μιά χαρά είναι, οι πιο όμορφες εικόνες εξάλλου δεν φωτογραφίζονται μένουν στο μυαλό μόνο.
Καλή εβδομάδα Νικιπλε!
Εν αρχή με ξελόγιασε η περιγραφή σου..
Κατά δεύτερον μου άρεσε πολύ ο τίτλος που διάλεξες
μα θα πάρω μαζί μου αν δε σε πειράζει τους αλήτες γλάρους που τους έφερε η βροχή
μακριά από τη θάλασσα και ουρλιάζουν νευρικά σαν ερινύες
καλά να είσαι πάντα όμορφη ψυχή..
"με βροχή, ήλιο μα κυρίως όνειρα... γιατί στην άκρη του δρόμου, πάντοτε καρτεράει ο έρωτας... "
Υπέροχος, νοσταλγικός, ποιητικός, στοχαστικός... δεν μου έρχονται άλλα επίθετα στο νου... μα νιώθω την καρδιά γεμάτη!!!
Σ' ευχαριστούμε γι αυτή την όμορφη ξενάγηση... σε μονοπάτια του νου και όχι μόνο! Όλα τόσο κοντά και τόσο μακριά φαντάζουν... μα ένα είναι σίγουρο... πως έχουν μέσα τους αλήθειες!!!
Πολλά μαργαριταρένια φιλιά σε σένα φίλε μου, και ένα όμορφο βράδυ εύχομαι :) ***
Αναστασία, πράγματι, μιλάμε για πολύ όμορφο τραγούδι!!! και ο Καλογιάννης στην συγκεκριμένη εκτέλεση κεντάει ο άνθρωπος τι να πούμε... Σε φιλώ να έχεις ένα όμορφο βράδυ...
Γλαρένια καλησπέρα... χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες... Έτσι κι αλλιώς καλή μου πολλά είναι τα μέρη που δεν θα πάμε ούτε θα δούμε... δεν έχει σημασία... αρκεί που ταξιδεύεις με το νου και την καρδιά.
φιλία
me, καλησπέρα!!! Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου από καρδιάς. Για τη φωτό στη γειτονιά, δύσκολο, όμως κάτι θα σκεφτώ, καθώς εδώ δίπλα υπάρχει ένα πολύ όμορφο και ονομαστό πάρκο... Σε φιλώ
Adamantia, μερικοί τόποι έχουν το ταλέντο και αμέσως σε κάνουν να μην τους λογίζεις ως ξένους... άλλες φορές πάλι μπορεί να μείνεις δύο χρόνια σε μια γειτονιά και πάντα να την αισθάνεσαι ξένη και να θες να φύγεις από εκεί... Δεν ξέρω... Οι σταθμοί αφετηρίες πάντοτε για διάφορα συναισθήματα... πάντα όμως μου άρεσαν τα ανταμώματα... Στα αεροδρόμια ας πούμε που συναντιώνται οι άνθρωποι και αγκαλιάζονται συγκινημένοι ενίοτε...
Βροχούλα, δεν μπορώ παρά να κοκκινίσω με τα λόγια σου... σε ευχαριστώ απο καρδιάς...Οι γλάροι υπήρξαν πολύ συχνά σύντροφοί μου στα ταξίδια μου... ιδίως οι φυγάδες στα πλοία που καταδέχονται να με συνοδεύουν μερικές φορές... Να είσαι πάντοτε μέσα στις αισθήσεις... σε φιλώ
Μαργαρίτα!!! Με τόσα κοπλιμέντα δεν μπορώ παρά να έχω ροδόχροα ζυγωματικά!!! :) Σε ευχαριστώ από καρδιάς... Τα ταξίδια είναι πρώτα και κύρια στην καρδιά και στον νου... αν δεν είναι κανείς "δεκτικός"... Σε φιλώ. να έχεις μια όμορφη εβδομάδα...
FILE MOU SE EUXARISTO GIA TA SXOLIA SOU STO BLOG MOU. TA EIDA OLA APO TIN PROTI STIGMI POU MOU TA EGRAPSES. H ALH8EIA EINAI OTI PERASA APO TO BLOG SOU 3ANA GIA NA VRO TO EMAIL SOU ALLA DEN TO VRIKA.
AN 8ELEIS GRAPSE MOU STO EMAIL MOU NA TA POUME LIGAKI GIA AUTA POU MOU POTEINES. 8A VREIS TO EMAIL MOU STO BLOG MOU.
SE EUXARISTO POLI GIA OLA
FILIA MARIA!!!
FILOI MOU ANADIMOSIEUO TO SXOLIO TON FILON TS MARIAS POU APO OTI FAINETAI TO GNORIZETAI ALLA TORA EINAI SE SOVARI KATASTASI http://mariatweety.blogspot.com:
DITE:
TO MARAKI MAS TIS TELEUTAIES 2 MERES NOSILEUETAI SE DISKOLI KAI SOVARI KATASTASI STO NOSOKOMIO LOGO EPEIDINOSIS TOU EGKEFALOU TIS
KAI ETSI AS ENOSOUME TIS PROSEUXES MAS ELPIZONTAS NA TA KATAFREI
PEITE TO KAI ALLOU GIA PROSEUXI
AFISTE KAI SXOLIA SAS STO BLOG TIS GIA SIMPARASTASI TON DIKON TIS AN8ROPON
SAS EUXARISTO
KOSTAS
Δημοσίευση σχολίου