Ανδρέας Λυκουρίνος 14 ετών:
"Μπαμπά με πάνε για εκτέλεση στην Καισαριανή μαζί με άλλους επτα. Μη λυπάστε για μένα. Πεθαίνω για την πατρίδα και τη λευτεριά.
Ανδρέας".
Αυτή η χώρα δεν θα έχει ποτέ την τύχη να την κυβερνήσει ένας Ανδρέας Λυκουρίνος αν τον άφηναν ποτέ να μεγαλώσει...
20 σχόλια:
"Μη λυμάστε για μένα. Πεθαίνω για την πατρίδα και τη λευτεριά": λόγια περήφανα ειπωμένα από ένα δεκατετράχρονο παιδί πρόωρα ανδρωμένο, πρόωρα χαμένο...
Είναι που έτσι φωλιάζει και φτερουγίζει περήφανα η ελληνική ψυχή! Και είναι που βρίσκουν τρόπο και την σκοτώνουν σε κάποιο απόσπασμα.
Ας ρωτήσουμε πόσοι μπορούν να το πουν αυτό σήμερα και ας ρωτήσουμε αν θα φτάσουν ποτέ να κυβερνήσουν!
Καλό μήνα κι από εδώ αγαπητέ Νίκηπλε!
Αγαπητή Άστρια, καλησπέρα...
Λόγια από ένα πρόωρα μεγαλωμένο παιδί... γραμμένα σε μια κατάσταση η οποία είναι σήμερα αδιανόητη... πρόωρα χαμένο, όχι μόνο απο τους γονείς του... από όλους μας... Και όπως σωστά το είπες, βρίσκουν πάντα τρόπο να σκοτώσουν την ελληνική ψυχή, σε ένα απόσπασμα... Σκέφτηκα πόσο τραγικό είναι ένα παιδί 14 ετών να το στήνουν στο απόσπασμα... αλλά ίσως και αυτό να είναι φυσιολογικό για κάποιους που στήνουν αποσπάσματα...
θα ήταν όμορφο σε αυτή τη χώρα όλος αυτός ο ενθουσιασμός να έφθανε ψηλά... να υπήρχε τρόπος οι Ανδρέες να φθάσουν κάπου και να έπαιρναν αποφάσεις... με τη ζεστή τους ελληνική ψυχή...
Ας είναι... Έτσι για τούτες τις μέρες της πρωτομαγιάς σκέφτηκα την ανάρτηση... Καλό Μήνα κι από εδώ! ;)
Eγώ αρχίζω να ελπίζω....ΞΑΝΑ !!
Ορέ Νίκιπλε με ...πλάνταξες με τα δυο τελευταία ποστ! Άξιζε όμως!
Καλό βόλι αύριο και με τη νίκη!;)
Μαύρο στους μαυρογιαλούρους της εξουσίας!
Αλλαγή εδώ και σήμερα!
Χαίρε Νίκιπλε, έχω ένα λόγο παραπάνω να "νοιώσω" το θέμα της ανάρτησης, αφού τυχαίνει ο γιος μου να είναι ακριβώς 14 και φυσικά του έχω αδυναμία.
Έτσι, ας μου συγχωρεθεί ότι θα κάνω μια γενική παρατήρηση.
Πολλές φορές έχουν βρεθεί σε θέσεις εξουσίας άνθρωποι που βασανίσθηκαν ή τους είχαν πάει για εκτέλεση και γλύτωσαν.
Το ζήτημα της διαχείρισης των λεγομένων θέσεων ευθύνης είναι ένα πολύ περίπλοκο ζήτημα, όπου το ζήτημα των καλών προθέσεων(ακόμη και όταν είναι σε επίπεδο μεγαλείου ψυχής όπως στο παράδειγμα που έβαλες)είναι η μία παράμετρος, συνήθως όχι η καθοριστική.
Να το πω αλλιώς, σπάνια ο ήρωας αμφισβητίας μιας εξουσίας, μπορεί να είναι καλός διαχειριστής της, αν χρειασθεί.
Ακόμη και αν είναι το ίδιο πρόσωπο (όπως στις περιπτώσεις που συζητάμε)που θα είναι καλός διαχειριστής, αυτό θα συμβεί για άλλους, εντελώς διαφορετικούς, λόγους.
Άλλωστε το πάθος του αντιστεκόμενου (είναι απαραίτητη προϋπόθεση για οριακές καταστάσεις) στο ρόλο της διαχείρισης μπορεί να είναι όρος για δεσποτική προσέγγιση.
Αναγνώστης ο αθηναίος
Αγαπητό Ξωτικό! moi aussi!!!
και το λέω αυτό με πάσα ειλικρίνεια!
φιλιά!
Αγαπητέ Νίκε_Άλφα, ελπίζω να πήραν το ... μήνυμα! ;)
(οι μαυρογιαλούροι της εξουσίας... )
κατά τα άλλα, δεν είχα ποσώς το σκοπό να σε βαλαντώσω!
αλλά όπως είδες, ενίοτε η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια!
;)
χαιρετώ κι από εδώ!
Αγαπητέ Αναγνώστη,
πάντα μου αρέσει η ισοβαρής οπτική σου γωνία μέσα από τον ορθολογισμό που προσπαθείς να προβάλεις και να βλέπεις τα πράγματα... Δεν μπορώ να πω, ότι δεν συμφωνώ... Σαφώς ο διαχειριστής, αν είναι καλός ή κακός, θα εξαρτηθεί από πολλές παραμέτρους... και εδώ υποκρύπτεται και η δική μου απέχθεια ακόμη και σε ευκλεείς σφετεριστές, καθώς είναι ιστορικά βέβαιο ότι κάτι τέτοιους διαδέχονται συνήθως καρικατούρες τους... Βέβαια εδώ που είμαστε πρέπει να διανύσουμε πολύ δρόμο... και αυτό γιατί κυρίως οι δικοί μας διαχειριστές, ακόμη και οι ... καλών (ας πούμε καταχρηστικά) προθέσεων, καταλήγουν να είναι δυνάστες, ένεκα ενός περίπλοκου και καλά οργανωμένου συστημικού περίγυρου, κλεισμένου σε νομικίστικα τερτύπια δήθεν νομιμότητας, διατάξεων... και φαίνεται αυτή η αχρηστία του, οποτεδήποτε επιρρίπτει ευθύνες, καθώς το κάνει σκαιότατα σε αδύναμους μόνο... ποιητικά, λοιπόν ένας 14χρονος με φαντασία, δοτικός έχει δρόμο να διανύσει μέχρι να βρεθεί σε κάποια θέση (προσυμφωνημένη και με ανοχή του συστημικού περίγυρου που λέγαμε), αλλά αν βρισκόταν κάποτε εκεί, με φρέσκιες ιδέες και εντελώς ξαφνικά με αυτήν τη 14χρονη αθωότητά του, αν μη τι άλλο ένας μικρός πρίγκηπας ας πούμε, σε πόσα πράγματα (αισθητικά πρωτίστως και αφαιρετικά ) δεν θα έβαζε το χεράκι του...
Σε μεγάλους στρατούς που εποποιούν οι ηγέτες αν μη τι άλλο μπορούν, τολμούν και θυσιάζονται... στους μικρούς και δουλικούς, κρύβονται, ντύνονται δούλοι, κατατρεγμένοι της ζωής και ζητούν (για άλλη μια φορά) έλεος... κάπως έτσι!
:)
χαιρετώ κι από εδώ και διαβάζω εμβριθώς την ανάλυσή σου αλλαχού!
;)
Γειά σου ορέ Νίκιπλε
( το είδα αργά )
Παπούλης
Αγαπητέ παπούλη!
Χαιρετώ κι από εδώ! :)
και ποτέ δεν είναι αργά, όπως βλέπεις!
την καλησπέρα μου, αν ενώσουμε τα χέρια και κρατηθούμε γερά (νοερά αλλά και πραγματικά!) θα ανθίσει η ελπίδα!
Αγαπητή καλλιτέχνιδα, καλησπέρα!!!
Αν ενώσουμε τα χέρια και τις καρδιές μας και ονειρευτούμε, ή έστω ας πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε, τότε πράγματι, θ' ανθίσει η ελπίδα!
(τόσο ωραία το έγραψες...)
φιλιά!
αμ κάτι τέτοιους δεν τους αφήνουν να μεγαλώσουν αγαπητέμου Νίκιπλε.
(και γω αργά το πήρα χαμπάρι)
δ
Έτσι είναι δυστυχώς αγαπητή demetrat! Τους ρίχνουν "ζιζανιοκτόνα" φαίνεται... Θυμίζω, ποτέ δεν είναι αργά! Τα πρόσφατα γεγονότα το αποδεικνύουν!
Κρίμα να πεθαίνουν τόσο νέοι άνθρωποι, που εχουν
να προσφέρουν
τόσα στην ανθρωπότητα!
αιωνία η μνήμη τους...
καλησπέρα σε όλους!
Αγαπητή Κατερίνα!!!
συγχώρεσε την καθυστερημένη μου απάντηση! Όντως κρίμα!
και το βέβαιο είναι ότι κάπου εκεί κρύβεται και μια μικρή ανοχή-ενοχή της κοινωνίας.
φιλιά
Μα τι υπέροχο σχόλιο στην ανάρτηση για το βράχο του Α. Πάγου, πέρασα να σε ευχαριστήσω από εδώ. Καλό απόγευμα :)
Αγαπητή καλλιτέχνιδα, εμείς σε ευχαριστούμε για τη βόλτα! Στην πραγματικότητα για τις πολλές υπέροχες βόλτες...
καλημέρα όλη μέρα..
καλό ξημέρωμα
τι να πω
για ανθρωπους που χαθηκαν αδικα
?
κατερινα
καλημέρα αγαπητή Κατερίνα!!!
Να εμποδίσουμε να ξανασυμβεί, απλό είναι!
Δημοσίευση σχολίου