Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Ουκ εά με καθεύδειν ουδέ ραιθυμείν…

Θα ήθελα να σταματήσω να μιλάω για αυτά και να πω κάτι ευχάριστο... κάτι να αλλάξει η διάθεση... Δεν με αφήνουν όμως αυτές οι φωτογραφίες. Οι φωνές αυτών των κοριτσιών και αγοριών... Λυπάμαι για αυτό...

Η Κατερινίτσα δεν ήταν και πολύ μεγάλη σε ηλικία, μόλις 7 ετών. Η οικογένειά της μάλλον φτωχή μα με αξιοπρέπεια. Η μητέρα της πάντοτε την έντυνε όσο πιο καλά μπορούσε... Από μωρό ήταν ασθενική κάπως και ευαίσθητη, για αυτό και οι δικοί της την πρόσεχαν περισσότερο από τα αδέρφια της. Για αυτό και περίμεναν να πάρει λίγο τ ανάκαρα για να την βαφτίσουν, σχεδόν 2 χρόνων. Παρόλη την ασθενικότητά της, η ασφάλεια και γαλήνη που αισθανόταν στην αγκαλιά των γονιών της και ειδικότερα σε αυτήν του πατέρα της, την έκαναν να ξεκινήσει τα πρώτα της δειλά βήματα και να παίζει μαζί με τα άλλα παιδιά έξω από το σπίτι. Το ντύσιμό της μάλλον πρακτικό και μακριά από τα σετάκια που προτείνουν γκλάμορους περιοδικά για να κάνουν τα παιδιά μικρομέγαλα που φαίνονται και φέρονται σαν ηλίθια. Όχι, η κατερινίτσα ήταν παιδί φυσιολογικό, με τους φόβους του, τις γκριμάτσες του και ένα απλό κοκκαλάκι για τα μαλλιά που της είχε χαρίσει η μητέρα της. Μάλλον δεν θα είχε και πολλά να μας πει η Κατερινίτσα... Κάποιο αθώο χαμόγελο κάποιο απορρημένο βλέμα και ίσως μια ρυθμική κίνηση του σώματός της που δηλώνει αμηχανία. Τα λιγνά βηματάκια της ήταν έτσι κι αλλιώς πολύ λίγα σε αυτόν τον κόσμο που κυριαρχούν πλούσιοι γέροντες και φυσικά μάλλον δεν θέλουν τις κατερινίτσες στα πόδια τους...

Από την άλλη η Κατρίνα Χίντερμπεργκ. Σωστή γυναικάρα, γυμνασμένη με καλή υγεία και μεγαλωμένη σε μια τυπική μεσοαστική οικογένεια του Ισραήλ. Η Κατρίνα είχε την τύχη να σπουδάσει και να κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Θυμάται με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια, που ήταν ερωτευμένη με έναν μη Εβραίο, πράγμα απαγορευτικό για τη θρησκεία της. Η Κατρίνα περαιώνοντας τις σπουδές της πήγε στον Ισραηλινό στρατό για να κάνει την 3ετή υποχρεωτική θητεία της. Ως πολιτικός μηχανικός, τοποθετήθηκε φυσικά στο μηχανικό και μετά απο δύο χρόνια έγινε αρχηγός Ίλης από μπουλντόζες. Αποστολή τους να γκρεμίζουν σπίτια σε Καταυλισμούς Παλαιστινίων που υποθάλπτουν τρομοκράτες, έτσι έλεγε πάντοτε με υπερηφάνεια. Αν και θεωρούσε χρέος και καθήκον της τη θητεία, εν τούτοις έκανε υπομονή. «Άλλος ένας χρόνος και απολύομαι στραβάδια». Ήδη είχε κάνει σχέδια για δουλειά στο εξωτερικό. Από τα τέλη του Δεκεμβρίου ο υπηρεσιακός ασύρματος ασφαλούς επικοινωνίας χτυπάει συνέχεια δαιμονισμένα. Επείγουσες αποστολές στην Γάζα και την Τζενίν...

Ποιός να το έλεγε πως η μοίρα της Κατερινίτσας και της Κατρίνας θα συναντιόνταν όχι στην πιό αρρωστημένη φαντασίωση ανθρώπου, αλλά στην πολύ πιο εφιαλτική πραγματικότητα... Μία από τις μπουλντόζες της γκρέμισε σπίτια μαζί με τους τρομο... συγνώμη ανθρώπους ήθελα να πω. Η Κατερινίτσα τρομαγμένη και στην προσπάθειά της να μην της ξεφύγει το χεράκι της απόαυτό της μητέρας της μάλλον δεν τα κατάφερε. Η τεράστια μπουλντόζα με τις ερπύστριες πέρασε από πάνω της, υπογράφοντας με αυτόν τον τρόπο το μεγαλείο του Δυτικού Πολιτισμού. Σαβανώνοντας κάθε δείγμα ανθρωπότητας και ουμανισμού υπέρ της νέας τάξης έργων. Ακόμη είχε τον κότσο στα μαλλιά της... Θάφτηκε ζωντανή μάλλον πριν προλάβει να αρθρώσει το κλάμα ή το παράπονο.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα αυτές οι φωνές των παιδιών δεν με αφήνουν ούτε να κοιμηθώ ούτε να ησυχάσω... (όπως κάποτε τον παππού Θεμιστοκλή το Μιλτιάδους τρόπαιο...) Στην πραγματικότητα δεν είχα σκοπό να αναρτήσω τίποτε, όμως τώρα πια οι φωνές αυτών των παιδιών με στοιχειώνουν... Έτσι να ακουστεί για τελευταία φωρά η φωνή της Κατερινίτσας της οποίας το χεράκι μένει εκεί μετέωρο καθώς την επίμαχη στιγμή της τραγωδίας μάλλον θα αναζητούσε τη μητέρα της.

Η Κατρίνα θα συνεχίσει τη ζωή της σε μια νέα πραγματικότητα. Ίσως λιγότερο ωμή και σκληρή για αυτήν και για τα παιδιά της, όμως μάλλον το ίδιο ζοφερή. Ο φόβος θα στοιχειώσει μέσα στο περήφανο κεφαλάκι της όταν φυσικά αποκτήσει κι αυτή μια κόρη σαν την Κατερινίτσα. Θα τρέμει μην και της συμβεί κάτι... και τότε θα είναι αργά, γιατί δεν θα μπορεί να κάνει τίποτε για αυτό.

ΥΓ> ...Οι περισσότερες φωτό είναι από blogs καθώς ο παγκόσμιος τύπος ακόμη κι αν τις στέλνουν οι φωτογράφοι του δεν τις κρατάει πολύ στις ιστοσελίδες. Θεώρησα καθήκον μου να τις αναρτήσω. Η τελευταία είναι του δικού μας Μπεχράκη. Στις περισσότερες μπορείτε να κάνετε κλικ. Συνιστώ ως επιμύθιο να κάνετε κλικ στην τελευταία.

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρόκειται για ένα πόνημα must για κάθε πολίτη που θέλει να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι όλη την ιστορία του εβραϊσμού από τη Γένεση έως τις σημερινές σφαγές που βλέπουμε να λαμβάνουν καθημερινά με τη συντελεσθείσα γενοκτονία των Παλαιστινίων από τον Ισραηλινό στρατο με το ΟΚ του 93% του αιμοσταγούς εβραϊκού λαού.

Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Μέσα σε 1.400 σελίδες με εκατοντάδες φωτογραφίες & παραπομπές θα βρείτε σταχυολογημένα από την πλούσια βιβλιογραφία του Δικηγόρου & Καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Γκουανταλαχάρα του Μεξικού Κωνσταντίνου Πλεύρη τα πάντα για τους Εβραίους.
Το βιβλίο αυτό κυνηγήθηκε από την πρώτη έκδοση του το 2006 από τους εν Ελλάδι Εβραίους, διότι η αλήθεια του σατανικού Ταλμούδ & των εφαρμογών του τρομάζει.
Δυστυχώς γι'αυτούς & παρά τη μήνυση που υπέβαλαν για ρατσισμό, ήδη από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ που είχε αναδημοσιεύσει αποσπάσματα του βιβλίου αθωώθηκε, διότι θεωρείται απολύτως νόμιμο στα πλαίσια της ελευθερίάς του τύπου να αναπαράγεται οποιοδήποτε πόνημα κυκλοφορεί νομίμως όσο & αν ενοχλεί
Συναγωγές & χάβρες Ιουδαίων μετά του Παρατηρητηρίου των Συμφωνίων του Ελσίνκι του Δημητρά με τη βιομηχανία μηνύσεων που είχε στήσει κατά οποιουδήποτε θίγει τον "εκλεκτό λαό του Θεού".
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι έχει περάσει μια εβδομάδα από την κατατρόπωση του στη δίκη κατά της εφημερίδας Α1 που είχε αποκαλύψει το δολοπλόκο σχέδιο των Εβραίων να ξανακαταστήσουν τη Θεσσαλονίκη εβραιούπολη & δεν έχει γράψει κουβέντα για την ήττα του & την πανηγυρική αθώωση της εφημερίδας από την κατηγορία περί αντισημιτισμού στην ιστοσελίδα του.
Δικηγόρος της εφημερίδας ήταν ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης.& επειδή ξέχασε να μας γράψει το οτιδήποτε για τη σημερινή κατ'έφεση δίκη του συγγραφέα κ.Πλεύρη που είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως σε 14 μήνες φυλάκιση υποχρεωτικώς μετατρέψιμη σε χρηματική ποινή με αναστολή,θα γράψω εγώ κάποια πράγματα.
Καταρχάς έχει απαγορευθεί νομολογιακά ήδη από την πρώτη δίκη οποιοσδήποτε Εβραίος να στρέφεται με πολιτική αγωγή (δηλαδή να εμφανίζεται στο ποινικό δικαστήριο με παρουσία δικηγόρου ως διάδικος)κατά οποιουδήποτε δημοσιεύματος αναφέρεται σε Εβραίους γενικά & όχι στον ίδιο ως άτομο.
Επιπρόσθετα στη μόνη Εβραία που είχε αναγνωριστεί η παράσταση πολιτικής αγωγής Άντρεα Γκίλμπερτ που εμφανίζεται ως πρόεδρος κάποιου σωματείου Λεσβιών που συμμετέχει στις παρελάσεις ομοφυλοφίλων,στη σημερινή δίκη απορρίφθηκε η παράσταση της ως πολιτική αγωγή στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
Αναστάτωση προκλήθηκε στη σημερινή δίκη κατ'έφεση στο Α'Πενταμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών επί της Κυρίλλου Λουκάρεως με τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας,6ος όροφος με τον πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (ΚΙΣ) Κωνσταντίνη να αρχίσει να ουρλιάζει κατά την αγόρευση του Πλεύρη από το ακροατήριο, μέχρι να φτάσει η Πρόεδρος να του πει ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;ΒΓΑΛΤΕ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ζητώντας από τους αστυνομικούς να τον συλλάβουν σε 1 κατάμεστο από κόσμο δικαστήριο & εκεί αυτοσταμάτησε τις μαγκιές ο Κωνσταντίνης βγαίνοντας ταχέως μόνος του.
Κάποια άλλη Εβραία κατά την περιγραφή των ανθρωποθυσιών των Ταλμουδιστών που αναφέρονται στο βιβλίο & των ύβρεων κατά αλλοθρήσκων, άρχισε να ουρλιάζει βγαίνοντας μαινόμενη σαν ταύρος εν υαλοπωλείω έξω από την αίθουσα οχι φυσικά γιατί την ενόχλησαν οι τελετουργίες των αγαπημένων της Ραββίνων, αλλά γιατί της πληροφορείτο δημοσίως ο ελληνικός λαός που είχε γεμίσει την αίθουσα.
Όσο δε για την Αντιναζιστική πρωτοβουλία, μια χωρίς καταστατικό σωματείου ένωση προσώπων,μέλος της οποίας εξετάζεται ως μάρτυρας κατηγορίας πληροφορηθήκαμε σήμερα στο δικαστήριο ότι ΣΥΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΟΣΤΑΛΙΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΑΚΚΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΑΦΙΣΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ & ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΡΧΙΣΦΑΓΕΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ.
Η συνέχεια με εξέταση μαρτύρων έχει οριστεί για την Τρίτη 20 Ιανουαρίου στην ίδια αίθουσα, ίδια διεύθυνση στις 09.00

Fan Club του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο Facebook http://en-gb.facebook.com/pages/-/24318104230

Το βιβλίο ΕΒΡΑΙΟΙ,ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

http://neos-forum.com/viewtopic.php?t=7749

οι εβραίοι όλη η αλήθεια - κωνσταντίνος πλεύρης

μέρος 1ο http://scribd.com/doc/6355803/-1

μέρος 2ο
http://scribd.com/doc/6356487/-2

http://thepiratebay.org/torrent/4004610/Konstantinos_Plevris_-_Jews__The_Whole_Truth_(greek_language)

http://youtube.com/watch?v=wr-wFiaD7a0

http://makelio.blogspot.com/2009/01/blog-post_9156.html

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Nikiple, η τραγωδία δεν έχει τέλος.
Συγνώμη που η σκέψη μου έχει παγώσει και αδυνατώ να βρω τρόπο να αντιδράσω.
Μοιραίος και άβουλος, παρακολουθώ το μακελειό ενός λαού και της ψυχής μας.

faraona είπε...

nikiple μου τι να το κάνω αν τιμωρηθουν μετα οι εγκληματίες...
Νομιζω οτι ειναι δωρον αδωρον...
ε?

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αχ Nikiple μου, μήπως τα ίδια δεν έγιναν στο Ιράκ και τη Σερβία;
Ποιός τιμωρήθηκε γι αυτό πέρα από τα αθώα θύματα;
Και όλοι οι υπόλοιποι ξεχάσαμε..

Να ευχηθούμε να σταματήσει το συντομότερο δυνατόν

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ILive2LoveMe είπε...

Οι εικόνες και οι κραυγές στοιχειώνουν πάντα. Θα στοιχειώσουν και αυτούς που τα πράττουν. Δεν ξέρω τι να πω, τι να προσθέσω παραπάνω. Τα ίδια έκαναν στο Λίβανο δυο χρόνια πριν. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ακούγοντας ανθρώπους να λένε 'μην ανησυχείς, είμαστε συνηθισμένοι'. Κι εμείς εδώ να ανησυχούμε περισσότερο από αυτούς. Οι Εβραίοι ξεχνούν. Αυτό λέω πάντα. Ή μήπως ποτέ δεν ξέχασαν αυτά που έπαθαν και που πράττουν οι ίδιοι με ζήλο και φανατισμό? Η ιστορία θα το δείξει. Μέχρι τότε όμως τα παιδιά στο Λίβανο, στην Παλαιστίνη, και σε άλλες χώρες θα υποφέρουν από τη κατακτητική μανία κάποιων ανεγκέφαλων και των υποστηρικτών τους. Αλίμονο!

Σταλαγματιά είπε...

Δεν αντέχω να βλέπω αυτές τις εικόνες,
σαν να ακούω την φωνή της μικρής κατερίνας και το ουρλιαχτό της γυναίκας Κατερίνα.....
ζωές που δεν υπολογίστηκαν από κάποιους ...

Δεν θέλω να τα βλέπω άλλο αυτά, δεν το αντέχω

nikiplos είπε...

Φίλε epikuros και εγώ δεν ξέρω τι να πω. Πως ανέχεται ένας ολόκληρος κόσμος τέτοιες πράξεις στο όνομα κάποιων συμφερόντων και στο όνομα της όποιας νόμιμης ή ασύμμετρα παράνομης άμυνας. Θα περάσει το ξέρω... θα το ξεχάσουμε ή θα καμμωθούμε πως το ξεχάσαμε, γιατί δεν μας αρέσουν τα ξινά θλιβερά και δυσάρεστα. Θα τελειώνουμε μια κι έξω. Οι ισχυροί παίχτες σιγά, σιγά θα εξορίσουν αυτές τις εικόνες από τα μπλογκς και τα sites με τα γνωστά τους τερτύπια. Ο μόνος λόγος που τις ανάρτησα είναι αυτός. Να μην τις ξεχάσουμε... Καμία σχέση με πολιτισμό και ουμανισμό δεν έχει αυτός που θάβει ζωντανά παιδιά με ερπύστριες. Θέλει πολύ δουλειά για να εξοστρακιστούν όλες αυτές οι σατανικές ψυχές από τον κόσμο μας, μα ας το έχουμε τουλάχιστον συνειδητοποιήσει, την επομένη φορά που θα πάμε να "ξεσκάσουμε" παρακολουθώντας μια ακόμη χολιγουντιανή παραγωγή με ματωμένα χρήματα.

nikiplos είπε...

Faraona, το γνωρίζω, αλλά είναι τουλάχιστον ένα βήμα πολιτισμού η καταδίκη και εξορία τουλάχιστον από τις ψυχές μας αυτών των μηχανισμών που παράγουν τον όλεθρο. Η Νέμεση, τουλάχιστον αν έρθει κάποτε θα δικαιώσει όλες αυτές τις φωνές των αδικοχαμένων αυτών ανθρώπων. που στο όνομα των όποιων κινήσεων υπό τύπου τακτικής ισοπεδώνονται κυριολεκτικά μαζί με τα σπίτια τους.

nikiplos είπε...

Γλαρένια καλησπέρα... Το γνωρίζω καλή μου αυτό. Στη Σερβία και στο Ιράκ έγιναν περίπου τα ίδια, όχι όμως και τόσο απροκάλυπτη γενοκτονία. Άλλο οι δύο πόλεμοι να έχουν θύματα κι άλλο μέσα σε τρείς εβδομάδες να κείτονται νεκρά πάνω από 400 παιδιά κάτω των 14 ετών. Έτσι νομίζω τουλάχιστον με την "επίσημη" πληροφόρηση για τους άλλους δύο πολέμους. Πατήρ όλων ο πόλεμος, μα ορφανά τα έργα του. Κι ο Χίτλερ άλλον έναν πόλεμο ξεκίνησε το 39 και με την ανοχή πολλών έκανε το άουσβιτσ. Ακόμη χειρότερα, οι Τούρκοι που φιλοδοξούν να μπούν στην ευρωπαϊκή ομπρέλλα, δεν έχουν ακόμη επίσημα παραδεχτεί ότι διέπραξαν τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων. Εκεί είναι για μένα το μεγάλο πρόβλημα.

nikiplos είπε...

ILive2LoveMe, αυτοί που δηλώνουν "συνηθισμένοι" στην πίσω σελίδα γράφει απελπισμένοι. Σε απόγνωση, χωρίς ελπίδα και χωρίς προορισμό για αυτή τη ζωή. με μόνο μέλημα την επιβίωση μέσα σε έναν σκληρό κόσμο που αποφάσισε και ψήφισε για αυτούς πως είναι παρείσακτοι. Πως στα αλήθεια ορίζεται ο παρείσακτος? Η δημοκρατία τουλάχιστον στη σύγχρονή της ουμανιστική εποχή, ποτέ δεν είχε παρείσακτους και σέβεται τις μειοψηφίες και το δικαίωμά τους να αποτελούν διαφορετικότητες και μειοψηφίες. Και αυτό δεν είναι αδυναμία, ούτε μαλθακότητα. Αντιθέτως βγάζει τεράστια παραγωγικότητα γιατί στη διαφορετικότητα ακριβώς υπάρχει ο ανταγωνισμός, και οι φρέσκιες ιδέες αλλά και τα διαθέσιμα χέρια.

nikiplos είπε...

Anastasia μου, κι εγώ έτσι ακριβώς αισθάνθηκα όταν τις πρωτοείδα. Μα μετά που έφυγα και απομακρύνθηκα, ήταν σαν να πρόδιδα την μικρή κατερινίτσα. Το λιγνό της χεράκι κάτι μου ζητούσε, σαν να προσπαθούσε να ξεφύγει... Έτσι αποφάσισα πως πρέπει να τις δω. Για να μην χαρώ άλλη φορά σαν χαζοχαρούμενος. Για να είμαι υποσυνείδητα έστω σε εγρήγορση. Ξέρω δεν αντέχονται... μα να... είναι κάποιες φορές που δεν θέλω να αυταπατάμαι, να βλέπω το πραγματικό πρόσωπο του κόσμου αυτού.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΘΩΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΑ ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.ΦΡΙΚΗ!!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Νίκιπλε η αγριότητα του δίποδου ζώου δεν έχει όρια. Το αποκαλούμε άνθρωπο, μόνο που δεν κοιτά ψηλά, δεν θέλει να φτάσει εκεί επάνω, το εξουσιάζει η απληστία του το κάνει να σέρνεται στη λάσπη, αυτό του αρκεί εκεί ανήκει.
Και να σκεφτείς ότι ανήκω σε αυτούς που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Είδαν όμως τα μάτια μου πολλά είδα τα αποτελέσματα αυτής της θηριωδίας το 1982 στη Βηρυτό. Δυστυχώς δεν υπάρχει τέλος και ούτε θα υπάρξει και δεν είναι μόνο η κακοποίηση του σώματος των παιδιών αυτών ή η αφαίρεση της ζωής τους αλλά το χειρότερο είναι ο βιασμός της ψυχούλας τους.
Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι παιδιά 10 χρονών θα έδειχναν τόση αγριάδα και τόσο μίσος στα μάτια τους. Το όπλο που κρατούσαν ήταν μεγαλύτερο από αυτά, τους έδινε όμως εξουσία, αποφάσιζαν για την ζωή του άλλου με την ίδια ευκολία που ο κυνηγός χτυπάει το θήραμα του. Κατά περίεργο όμως τρόπο όταν τους λέγαμε τη μαγική λέξη Γιουνάν μας άφηναν να περάσουμε.
Τι απέγιναν αυτά τα παιδιά, πόσα από αυτά ζουν σήμερα μετά από 26 χρόνια και πόσα από αυτά έχουν αφαιρέσει ζωές άλλων αθώων υπάρξεων;
Γι’ αυτό και δεν βλέπω να σταματάει το κακό εκεί κάτω, υπάρχει πολύ μίσος. Εδώ ακόμα ταλανιζόμαστε με έναν εμφύλιο που κράτησε λίγα χρόνια.
Να είσαι καλά Νίκιπλε και να δείχνεις πάντα αυτή την ευαισθησία στα τραγικά γεγονότα που διαδραματίζονται σε όλη την υφήλιο. Ίσως αυτή η ευαισθησία κάνει κάποιους να ξεχωρίζουν από το δίποδο κτήνος. gskastro

Ανώνυμος είπε...

...τι να πω...

kyriaz είπε...

Πρόταση:
ας δημοσιεύσει ο καθένας στο μπλογκ του τουλάχιστον μια φωτογραφία φρίκης του πολέμου στη Γάζα-Αμερικανοί και Ισραηλινοί κάνουν ό,τι μπορούν για να κρύψουν την αλήθεια κάτω από στρογγυλεμένες ρητορείες...
Με τη συνένοχη μουγγαμάρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ....

Μια εικόνα χίλιες λέξεις.

nikiplos είπε...

JK SKΡΟΥΤΖΑΚΟ καλώς ώρισες! Τα λόγια δυστυχώς είναι πολύ φτωχά για να αποδώσουν τη φρίκη και τα ανάμικτα συναισθήματα που προκαλεί η θέαση αυτών των φωτογραφιών για αυτό πρέπει όλοι μας να τις δείχνουμε.
Να είσαι καλά!

nikiplos είπε...

Αγαπητέ gskastro καλησπέρα. Τα λόγια σου όπως πάντα πυκνά και με πολύ σοφία μέσα τους η οποία εκτός από την εμπειρία σου πηγάζει και από τη διάθεσή σου να παρατηρήσεις τα γεγονότα. Αλήθεια μετά από 25 χρόνια τα αδερφάκια αυτών που επέζησαν σήμερα τι θα κάνουν? Δεν έχουν βιαστεί οι ψυχές τους?
Το μίσος που θα γαλουχηθούν μέσα από έναν ψυχαναγκασμό ενοχών θα τους κάνει τους αυριανούς μαχητές -άλλοθι για έναν νέο πόλεμο και αφορμές. Κρατώ το σχόλιο του kyriaz. Απέναντι στην Ευρωπαϊκή ρητορεία και την επικοινωνιακή πολιτική του Ισραήλ που κάνει ότι μπορεί για να κρύψει αυτά τα γεγονότα το μόνο που μπορούμε να προτάξουμε είναι η ανάδειξη των εικόνων. Φύλαξή τους για τις μελλοντικές γενιές. Είναι εικόνες μνημεία και μαρτυρίες.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να νικήσουμε τη φρίκη όταν είματε οπαδοί του ουμανισμού.

Να είσαι καλά κάστρο μας.

nikiplos είπε...

Κατερίνα καλησπέρα. Αφωνία είναι το πρώτο συναίσθημα. Μετά παγωμάρα και μετά φρίκη. Φρίκη για το αγγελούδι που θάφτηκε ζωντανό κάτω από την αμείλικτη μηχανή ικανοποίησης ζωτικών συμφερόντων γερόντων πλουσίων με περίεργα καπρίτσια... φρίκη ... τίποτε άλλο.

nikiplos είπε...

kyriaz καλησπέρα.

Η πρότασή σου είναι πέρα για πέρα σωστή. Είναι το μόνο αντίδοτο στην απόκρυψη και παραποίηση της αλήθειας που επιχειρούν εδώ και μέρες Αμερικανικά και Ισραηλινά (και εκπορευόμενα των συμφερόντων τους) δημοσιογραφικά κανάλια.

Δεν σου κρύβω την τεράστια δυσκολία μου να βρω αυτές τις λίγες εικόνες που τις βρήκα κυρίως από μπλογκς όπως το δικό σου. Πρέπει να έχουν αφιερώσει ώρες ωρών για google bombing γιατί η αναζήτηση στην Αγγλική φέρνει σκουπίδια.

Η μουγγαμάρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κρύβει μια ύποπτη συνενοχή.

Ξέρω θα ξεχάσουμε... Ισως στο όνομα του συνδρόμου της Στοκχόλμης να αγαπήσουμε το Ισραηλινό γκλάμορους και τα "μπατσάκια" που μας δίνει. Να ξαναδούμε με συμπαθεια τους Ισραηλινούς τα καπρίτσια τους και τα όποια θετικά τους.

Ο μόνος τρόπος να σωθούμε είναι να κρατήσουμε ως κόρη οφθαλμού αυτές τις εικόνες... Αυτά τα παιδιά μόνο εμάς έχουν σαν ελπίδα. Το σαρκίο τους ποδοπατήθηκε κάτω από τις αμείλικτες ερπύστριες, η φωνούλα τους και η ψυχούλα τους όμως ειναι στα δικά μας χέρια...

kyriaz είπε...

Πολύ καλά έκανες που ανέβασες το slide...
Να σαι καλά

Γιάννης

Μαργαρίτα είπε...

...στον κήπο μου έχω κάτι για σένα
θα χαρώ να περάσεις!!

Μαργαρίτα είπε...

Καλή εβδομάδα καλέ μου φίλε!!!

Να είσαι καλά ***

Μαργαρίτα είπε...

Κοίταξε αν θές αυτό το μπλοκ...

http://eirini-oxi-via.blogspot.com/

Καλό σου βράδυ ***

faraona είπε...

Eλα να δεις ...γιατι τους καλους φίλους τους τιμω ...

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστούμε για τη λογική κριτική. Me & γείτονάς μου ήταν απλά προετοιμασία για να κάνετε κάποια έρευνα σχετικά με αυτό. Πήραμε μια αρπαγή ένα βιβλίο στη βιβλιοθήκη της περιοχής μας, αλλά νομίζω έμαθα περισσότερα από αυτήν την θέση. Είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω μια τέτοια μεγάλη δυνατότητα ανταλλαγής πληροφοριών ελεύθερα εκεί έξω.