Mέλας Δρυμός - Μέλας Ζωμός

... το Freiburg είναι μια μικρή γερμανική πόλη στα σύνορα της Γερμανίας με τη Γαλλία και την Ελβετία πληθυσμού 250.000 κατοίκων περίπου...

... Είναι κλασσική κεντροευρωπαϊκή πόλη με το ιστορικό της κέντρο αυστηρά διατηρημένο που σήμερα για τρίτη εκατονταετία συνεχίζει να αποτελεί όμορφο πόλο έλξης τουριστικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων. Πεζοδρομημένο, με μόνο το τραμ να το διασχίζει, ενώ το υπόλοιπο ανήκει στους πεζούς και στα ποδήλατα, που κυκλοφορούν κατά εκατοντάδες γύρω στην υπόλοιπη πόλη, εις μάτην του άσχημου συνήθως καιρού, αλλά σε φαρδείς ποδηλατόδρομους, δυό κατευθύνσεων με παιδεία τόσο των οδηγών μηχανοκίνητων όσο και των πεζών της πόλης...

... Μαζί με αυτά υπάρχει και ένα δίκτυο μαζικών μεταφορών, μητροπολιτικού (metro) και υπέργειων σιδηροδρόμων (τα λεγόμενα rail-bus) που καθιστούν το αυτοκίνητο μη αναγκαίο αρκεί κανείς να έχει διάθεση να περπατήσει δέκα λεπτά όπου κι αν μένει για να πάει στην εργασία του μέσα σε 20 το πολύ λεπτά... Όπως είναι φυσικό, παρόλο ότι βρέχει συχνά, οι δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι από αυτοκίνητα και αρκετά ήσυχοι...

... Οι συνθήκες ζωής στην πόλη, τυπικά οργανωμένες, με πολλά από τα δικά μας προβλήματα να ενδημούν και εκεί, αλλά ήκιστα ως προς τα δικά μας... Το δημόσιο όχι μόνο δεν ταλαιπωρεί τους πολίτες, αλλά δεν απαιτείται τίποτε άλλο από την ταυτότητά τους μια φορά το χρόνο το πολύ 10 λεπτά , και αυτή είναι όλη η πάγια μέση γραφειοκρατία τους, από το να ανοίξουν επιχείρηση, μέχρι το να εγκαταστήσουν μονάδα φωτοβολταϊκών...

... Τα μαγαζιά και τα κέντρα διασκέδασης, θα τα χρεώναμε τουλάχιστον 50€ το άτομο αν βρίσκονταν στην Αθήνα με τους τεράστιους ημιυπαίθριους πνιγμένους στο πράσινο και φιλική προς το χρήστη απόσταση των τραπεζιών μεταξύ τους... Εκεί πληρώνεις μόνο 20€/άτομο για να φας ένα εξαίρετο μοσχάρι μαζί με σαλάτα και επιδόρπιο και να πιείς ένα καλό εμφιαλωμένο κρασί... Ενώ αν επιθυμείς καφέ, τότε δυστυχώς θα πρέπει να πληρώσεις 1€. Αφήνω εκτός την άψογη με χαμόγελο και παιδεία εξυπηρέτηση που θα αντιμετωπίσει κανείς εκεί, παρόλη τη φήμη για την παροιμιώδη "ψυχρότητα" των Γερμανών.

... Αν ήθελα να θίξω το δημόσιο σύστημα υγείας τους θα έλεγα ότι απλά το καλύτερο ιδιωτικό εδικό μας με τις ξενοδοχειακού τύπου προδιαγραφές μάλλον αντιστοιχεί ...στο δημόσιο κτηνιατρείο εκεί. Τα 5 μεγάλα δημόσια νοσοκομεία τους που επισκέφθηκα δεν βρήκα κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα για να τα αντιπαραβάλλω, εξαιρέσει ίσως του Ωνασσείου... Για τις υλικοτεχνικές υποδομές αυτό. Για το προσωπικό θα ήταν άδικη οποιαδήποτε σύγκριση για τη χώρα μας, αφού τα δικά μας στερούνται επάνδρωσης...

... Η εγκληματικότητα μικρή, όχι όμως και μηδαμινή... Απλά εκεί τα νούμερα που ανακοινώνονται αντιστοιχούν στα πραγματικά και δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας της Αστυνομίας... Εννοείται ότι δεν σχετίζονται σε τάξη μεγέθους με τα δικά μας "επίσημα".

...η φωτογραφία χαρακτηριστική της μαζικότητας του ποδηλάτου, που εκεί το χρησιμοποιούν ακόμη κι αν έχει χιόνια...

... Μια ασήμαντη μικρή Γερμανική πόλη, που θα ήταν άγνωστη αν δεν είχε κάποιες ιδιαιτερότητες που εκπίπτουν του συγκεκριμένου ποστ και αφήνονται για το προσεχές μέλλον... Μην παραπλανά η περιγραφή... Η ζωή και εκεί είναι σκληρή, όπως και οπουδήποτε... Υπάρχει ανεργία, οικονομική κρίση, ακρίβεια...Μόνο που δεν είναι δύσκολη και σκληρή, έτσι άσκοπα χωρίς λόγο όπως στην Ελλάδα...

...Το παρόν ποστ, απέχει παρασάγγας από το να αποτελεί άλλη μια βαρετή υμνολογία της εσπερίας από έναν ακόμη ιθαγενή... αν δηλαδή ο (αυτο)σαρκασμός, δεν είναι προφανής, ας μην του ρίξει δεύτερη ματιά ο όποιος αναγνώστης... Θυμίζω προς επίρρωση ότι η δύστυχη χώρα μας έχει τα μέγιστα ταλαιπωρηθεί από κάποιους που ήθελαν να "φορέσουν" στον τόπο μας κάτι που γίνεται στη Γερμανία (σύστημα, μοντέλο, νομοθεσία κλπ). Δεν είναι το σύστημα, ούτε τα μέσα που μας λείπουν...