Φυγάδες γλάροι...

...την είχα δει σε ένα από τα καράβια της γραμμής των κυκλάδων...καθόταν σε ένα εξωτερικό παγκάκι μόνη με τις αποσκευές της... αγέρωχη παρουσία, αέναη στο χώρο να αντανακλά την προσωπικότητά της. Απλή σε εμφάνιση με κάπως σκεφτικό βλέμμα και τα ίδια πάντοτε μαβιά μάτια... Έδειχνε απορροφημένη στο βιβλίο της ανγοώντας επιδεικτικά την πολύβουη φασαρία τριγύρω της που γινόταν κυρίως από ανάγωγους και απαίδευτους Έλληνες συνταξειδιώτες. Θυμάμαι ότι κάποτε μου δόθηκε η ευκαιρία να γευτώ την αγάπη της και την μεγάλη για μένα τιμή να είμαστε μαζί... Γνωριστήκαμε σε ένα από τα άνευρα θερινά σχολεία - συνέδρια που σχεδόν κάθε καλοκαίρι παρακολουθώ, κλέβοντας χρόνο απο τις διακοπες και την ξεκούρασή μου... Εξαρχής η χημεία ήταν κάπως θετική... Η αύρα που εξέπεμπε με είχε σαγηνέψει, παγιδεύοντας και τις έξι αισθήσεις μου... Γίνονταν οι ομιλίες και αναζητούσα το βλέμμα της, που σχεδόν πάντοτε μου ανταποδιδόταν με ζεστό χαμογέλιο... Δεν προχώρησα την πρώτη φορά και μάλλον κράτησα τα προσχήματα... Τα επόμενα δύο καλοκαίρια η κατάσταση χειροτέρευσε... προσπαθούσαμε να βρίσκουμε δικαιολογίες για να είμαστε παρέα... Ακόμη και ένας μεγάλος καθηγητής είχε κάνει αλχημεία να μας βάλει σε κοινή τροχιά... Όταν χτυπούσαν τα κινητά μας εξαφανιζόμασταν ένοχα και γυρνούσαμε πίσω έχοντας απαντήσει στις υποχρεωτικές κλήσεις μας... Αυτό που μου άρεσε είναι ότι το είχαμε αποδεχθεί... Η μόνιμη κατοικία της είναι μακρυά από το Λεκανοπέδιο (Βόρεια) και αυτό κατά τη γνώμη μου μάλλον διευκόλυνε παρά δυσκόλεψε τα πράγματα... είπα να της μιλήσω εκεί στο πλοίο, αλλά στεκόμουν μακριά και τη θαύμαζα... Ξαφνικά ένα χέρι με σκούντηξε... "Που είσαι χαμένος φίλε? Τόση ώρα σε περιμένουμε..." Ήταν ο Τ. Ο Τ. ήταν πάντοτε διακριτικός είναι η αλήθεια... Έστριψα στο καθημερινό κομμάτι της ζωής μου, κραττώντας αλώβητο αυτο το σεντεφένιο αέρινο τμήμα της μέσα στην απεραντοσύνη του χρόνου με την ευχή πως ίσως σε κάποια άλλη διάσταση του χωρόχρονου ένας άλλος μακρυνός εαυτός μου να είναι με ένα άλλο είδωλό της.... Την άφησα απείραχτη κι αμόλυντη με την ευχή να είναι καλά με εκλεκτούς φίλους και ακριβή συντροφιά, γιατί της αξίζει...