Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Παιχνίδι των τεσσάρων προτάσεων…

Η καλή φίλες roadartist… και Μαργαρίτα , με προσκάλεσαν στο bloggοπαίχνιδο των τεσσάρων φράσεων. Δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς όλες οι φράσεις έχουν μια δόση αλήθειας αποφάσισα να είμαι ειλλικρινής. Έτσι και οι τέσσερις φράσεις που ακολουθούν έχουν πραγματικά περιστατικά από τη ζωή μου, όμως αληθινή είναι μία...

  1. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Στον Κολωνό, όπου ήταν το Πατρικό της Μητέρας μου στην Δημοσθένους… Εκεί στα παιδικά μου χρόνια μάτωσα στην Πλατεία του Αη Γιώργη, ενώ τα καλοκαίρια πηγαίναμε και δουλεύαμε στις αποθήκες στη Σπύρου Πάτση. Ώσπου εκεί στα 12 ξέκοψα από το μπουλούκι, και πήγα για πρώτη φορά έξω από το Περοκέ, που τότε δούλευε κανονικά… Είδα τους θεατρίνους, λιανούς κατάχλωμους να καπνίζουν νευρικά εκεί έξω από το πορτάκι στο στενό πίσω από το Στάνλευ… μαγεύτηκα από τότε και ποτέ δεν ξαναείδα τον κόσμο με τα ίδια μάτια… Την μεγαλύτερη εντύπωση μου είχε κάνει μια αέρινη ύπαρξη, που στα κατοπινά χρόνια έμαθα ότι ήταν η Λίντα Άλμα… Πρέπει να την είχα ερωτευτεί….
  2. Έχω δίπλωμα κυβερνήτη ερασιτεχνικού αεροσκάφους. Από παιδί είχα μεγάλη λόξα με τα αεροπλάνα… Οι γονείς μου όποτε πήγαιναν στη Γλυφάδα τα καλοκαίρια για τον μόνο «ταραξία» που δεν ανησυχούσαν ήμουν εγώ. Στεκόμουν σαν χαζός με το κεφάλι προς τα πάνω και χάζευα τα Boeing και τα YC level που έπιαναν στον κυρίως από τη μεριά της θάλασσας… Είχαν από ώρα τα φλαπς ανοικτά, και εκεί στο ύψος της εκκλησίας σήκωναν το ρύγχος λίγο, και οι απρόσεκτοι, έδιναν ελάχιστο γκάζι στον κινητήρα προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο… Μετά μεγάλωσα και πήγαινα με παρέες πίσω από το γκολφ, και συγκεκριμένα σε μια καφετέρια που ήταν εκεί ακριβώς πάνω από τα «πάπις» του κυρίως του Ελληνικού. Όπως και να χει, ύστερα από χρόνια βρέθηκε ένας φίλος που είναι μέλος της αερολέσχης Μεσογείων κι έτσι ξεκίνησα… Η απόλυτη αίσθηση της ελευθερίας που έχεις στον αιθέρα δεν περιγράφεται με τίποτε… συνήθως ξεκινάμε από το Αεροδρόμιο Δεκελείας (Τατόι) και ανηφορίζουμε πάνω προς τη λίμνη του Μαραθώνα αφού κάνουμε check στην Τανάγρα. Δεν με ευχαριστεί τόσο η θέα όσο η ελευθερία… Ένα ελαφρό τσεσνάκι που έχουν εκεί, το «σπάμε» στις «κατηφοριές» και στις «βουτιές» με τη μανέτα πάνω από τη λίμνη με ελαφρό στολάρισμα… Ή καμιά φορά στρίβουμε και δίνουμε γκάζι, κοιτάζοντας πάντα εμπρός και ψηλά για να νιώσουμε μόνο τον ίλιγγο …
  3. Έμεινα τρία χρόνια στο Λονδίνο. Σε διάφορες γειτονιές… Στην Αρχή νοτιοανατολικά εκεί μεταξύ Brookley και Greenwich σε ένα απλό μικρό court house. Στη συνέχεια αναβαθμίστηκα προς το βορρά στο Turnpike Lane όπου έμεινα σε ένα ωραίο νεόδμητο σπίτι με συγκάτοικους ένα ζευγάρι από Ιταλία και μια Μητέρα Κόρη που συναγωνίζονταν στο ποια θα πίνει περισσότερο… Όσο ήταν οι Ιταλοί, πέρασα άριστα… Κατόπιν ήρθε ένα ξενέρωτο ζευγάρι Άγγλων. Μετά τις 5 το ζευγάρι κλειδωνόταν στο χωλ αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, ενώ οι Αγγλίδες Μάνα-Κόρη πήγαιναν σε παμπ και γύριζαν αργά… Η κατάσταση χειροτέρεψε, έτσι την έκανα για το Battersea που είναι νότια του Chelsea στην απέναντι ακτή. Εκεί ήταν ωραία γιατί έμεινα με ένα ζευγάρι Αυστραλών, και μια μικρή αγγλιδούλα και εγώ (3 bedrooms). Παραδόξως ήμασταν όλοι κοινωνικοί και κάναμε, παρέα, αλλά δεν το χάρηκα γιατί είχα το διάβασμα της αρκούδας…
  4. Το σπίτι που μένω είναι το 15ο. Έχω κάνει δηλαδή 15 μετακομίσεις που αφορούσαν εμένα τον ίδιο. Με τους γονείς μου μέχρι να ανεξαρτητοποιηθώ, έμεινα σε δύο. Στη συνέχεια στα φοιτητικά χρόνια με διαφόρους συγκατοίκους έμεινα: Ζωγράφου στην Γκανογιάννη, μετά στην Αλεξανδρουπόλεως Αθήνα, μετά στην Μουρκούση (Ζωγράφου), μετά στην Γ. Παπανδρέου (Ιλίσσια), μετά στην Φιλαδελφείας στην Καισαριανή, μετά στην Αθήνα (Ελ. Βενιζέλου), μετά στη Χρεμωνίδου (Παγκράτι), Μετά εκτός Αθηνών στα χρόνια της θητείας (δύο χρόνια υπηρέτησα μακριά από την Αθήνα), μετά στην Φορμίωνος Παγκράτι, μετά στην Παπαναστασίου (Αθήνα), και τέλος στην Έβρου πίσω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία (Αθήνα). Τα του εξωτερικού δεν τα μετράω γιατί ήταν πολύ προσωρινά για μένα και συν τοις άλλοις είχα πάντοτε το διαμέρισμά μου στην Αθήνα… Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που ποτέ δεν δέθηκα με τα σπίτια και τις γειτονιές αλλά με τους Ανθρώπους… Άλλωστε τα περισσότερα τα θυμάμαι με τους ανθρώπους τους που είτε με περιτριγύριζαν τότε είτε ήταν σημαντικοί για μένα… Εδώ στο Παρίσι έχω δεν έχω δύο μήνες, όμως έχω προλάβει να αλλάξω ήδη δύο διαμερίσματα. Από το Gobelins που έμεινα αρχικά εκεί στην πλατεία της Ιταλίας, τώρα μείνω στο Mont Parnasse που μου φέρνει σε κάτι οικείο, καθώς σε απλά Ελληνικά σημαίνει «Όρος Παρνασσός». Έτσι λοιπόν κατοικώ στον Παρνασσό...

Ζητώ συγνώμη που ήμουν μακροσκελής λέγοντας παράλληλα σε όλες τις φράσεις κάποια γεγονότα τα οποία είναι λίγο έως πολύ αληθινά για μένα... Καλώ όλους τους bloggers από την αριστερή στήλη να συμμετέχουν στο παιχνίδι όσοι θέλουν και δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει...

26 σχόλια:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

nikiplos, δεν σε γνωρίζω ,και από τα γραφόμενά σου που έχω διαβάσει μου είναι αδύνατο να σε ψυχογραφήσω.
Έτσι λοιπόν θα μου επιτρέψεις να διαλέξω αυτό που τα μάτια μου διάβασαν σαν ποιό αληθινό μέσα από την περιγραφή σου.
Το δεύτερο επέλεξα για αληθινό, αν και πιστεύω ότι τα περισσότερα έχουν μεγάλες δόσεις αλήθειας και μια μικρή παραπλάνηση.
Ακόμη κι αν δεν ισχύει αυτό ,σου εύχομαι να γίνει,γιατί καταλαβαίνω ότι τ'αγαπάς πολύ.
Καλό απόγευμα.

Roadartist είπε...

Με μπέρδεψες..
Κοσμογυρισμενος μου εισαι πουλακι μου!! :))
Το 4ο σαν να ειναι αληθεια.. (ολα εχουν κατι αληθινο ειπες, αλλα αυτο ίσως λίγο περισσότερο)..

Θα πω ομως το 1ο γιατι απλα μαγευτηκα...
Ευχαριστω που επαιξες, καλο απογευμα!!!!

ILive2LoveMe είπε...

Είμαι ανάμεσα στο 1ο και στο 4ο , δεν ξέρω γιατί χμμ κάτι μου λέει να επιλέξω το 4ο. Περίεργο συναίσθημα λαμβάνω από το 4, κάτι σαν λίγο πόνο... πίκρα? Ίσως να κάνω και λάθος. Θα περιμένω για την απάντηση . Φιλιά πολλά και καλό βράδυ.

me είπε...

εγω παρατηρω οτι υπαρχει ενα μαγεικο συμπαν που συνομοτησε να γνωριστουμε 'ιντερνετικα' μερικοι ανθρωποι.
Ολο βρησκω ομοιοτητες κ κοινα στοιχεια κ κοινα σημεια αναφορας.Να προσπαθουσα να σας γνωρισω ολους εσας στην πραγματικη μου ζωη δε θα το χα καταφερει...θα παιξω

nikiplos είπε...

Epikuros, πολύ ωραία τα επιχειρήματά σου... Πολλά από όσα αναφέρω στις 4 φράσεις είναι αληθινά για μένα έτσι είναι όντως δύσκολο να βρεις τη σωστή φράση και προφανώς θα πρέπει να βασιστεί κανείς στην τύχη... να είναι καλά και σε ευχαριστώ που έπαιξες...
(Προφανώς περιμένω να παίξεις κι εσύ αν δεν τό έχεις ήδη κάνει... )

nikiplos είπε...

Roadartist, μου αρέσει που με «διαβάζεις» αλλά τη σωστή απάντηση θα την δώσω σε επόμενο ποστ... Να έχεις τα φιλιά μου... Εγώ σε ευχαριστώ για την πρόσκληση...
Υπομονή και είδες πόσα μαθαίνει κανείς? πάντως εγώ στο δικό σου έπεσα έξω...

nikiplos είπε...

ILive2LoveMe, χαίρομαι που προσπάθησες... λίγο πίκρα? Δεν ξέρω στα αλήθεια... πολλές φορές συζητάω με φίλους που στήνουν τα σπίτια τους για χρόνια... Ξέρεις για μένα αυτό είναι terra incognita… Υπομονή για την απάντηση στο επόμενο, ποστ, να έχεις τα φιλιά μου... Εννοείται πως περιμένω να συμμετάσχεις...

nikiplos είπε...

Me, αυτός είναι ακριβώς κι ο λόγος που όταν αποφάσισα έτσι κάπως «τυχαία» να δημιουργήσω το μπλογκ μου, το κράτησα ως κόρην οφθαλμού... γιατί γνωρίζω ανθρώπους που είναι ενδιαφέροντες, άξιοι και πολύτιμοι, να ανταλλάσσω σκέψεις, καμιά φορά τόσο προσωπικές, που ποτέ δεν θα εξέθετα στον πραγματικό μου περίγυρο... (εδώ θα το έκανα ανέτως στα Ελληνικά, αφού δεν θα με καταλάβαιναν...:) )
Έτσι κι αλλιώς το περιβάλλον των μεγαλουπόλεων αποξενώνει τους ανθρώπους... Κάποτε πριν χρόνια είχα διαβάσει το βιβλίο του Μιχάλη Δερτούζου «Τι μέλλει γεννέσθαι». Μιλούσε για τις «ηλεκτρονικές» κοινωνίες... Βαρύ το θέμα πάντως και σηκώνει πολλές συζητήσεις...
Αποφάσισα πάντως μέσω του παιχνιδιού αυτού να εκθέσω τον εαυτό μου μέσα από πρίσματα που είναι αληθινά, αλλά κάποιες καταστάσεις δεν ολοκληρώθηκαν...
Περιμένω με ενδιαφέρον να παίξεις το παιχνίδι... Πάντως δεν διάλλεξες φράση... άρα σε βάζω στα «Δεν ξέρω δεν απαντώ?»

Μαργαρίτα είπε...

Πωπω!!! Κι εγώ μπερδεύτηκα πολύ :)
Μου άρεσε όμως που έδωσες ένα πολύ ανθρώπινο-βιωματικό άρωμα στο παιχνίδι με γεγονότα από τη ζωή σου!! :)

Λοιπόν... θα πω.. θα πώ..
το 3 στην τύχη..έτσι για αλλαγή :Ρ

Χαίρομαι που έπαιξες καλέ μου φίλε
και εύχομαι και το τωρινό σπιτι
να είναι προσωρινό.. και να γυρίσεις στην όμορφη Πατρίδα μας..

Καληνύχταα****

fractal είπε...

Λοιπόν Nikiplos μιλούσαμε για το νόημα των λόγων του Μαγιακόφσκυ. Κατ΄αρχήν νομίζω πως είναι τοσο μεγάλο το εύρος του που επιδέχεται όποια ερμηνεία έχει άξονα προσδιορισμού την προσπάθεια της ψυχικήης ανέλιξης του ανθρώπου (αισθητική ψυχική κλπ) . Θα σου πω την δική μου εκδοχή που ίσως είναι λίγο πιό γενικευμένη από τη δική σου που ήδη είναι αρκετά πλήρης. Ξέρεις πως όταν ρώτησαν τον Πικασό γιατί δεν προσδιορίζει τα πρόσωπα των ανθρώπων στους πίνακές του, είπε πως έτσι μπορεί να βάζει ο καθένας το πρόσωπο που θέλει. Καταλαβαίνεις πόσο σημαντική κουβέντα ήταν αυτή. Να αποτυπώνει δηλαδή την ψυχική του αν'αγκη. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβαίνει και εδώ με την ερμηνεία της φράσης που ευαισθητοποιεί τους ανθρώπους να ασχοληθούν με την ομορφιά, σαν αναγκαιότητα στη ζωή μας. Κοίτα όμως, σε μιά απέυθείας συζήτηση λύνονται πολλές ασάφειες που εδώ δεν έχουμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε απέυθείας. Η ερμηνεία που έδωσες δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική αφού σε προβλημάτισε και σε ευαισθητοποιησε η λέξη ομορφιά. Έβαλες δηλαδή τη μορφή που ήθελες στον πίνακα. Στο χωριό μου οι άνθρωποι έχουν υποστεί τρομακτικές συμφορές (ευτυχώς όμως όχι εμφύλιο) Και παρ όλα αυτά η ομορφιά ήταν τόσο αναγκαία στη ζωή τους που έλεγαν σαν ρητό αυτή τη φράση του Μαγιακόφσκυ με άλλα λόγια: " Όποιος περνά από λυγαριά και δεν κόψει κλωνάρι τα νιάτα του να μην χαρεί ας είν και παλλικάρι" Με την προϋπόθεση ότι ξέρεις το μεθυστικό άρωμα και την αισθητική ομορφιά της λυγαριάς καθώς και τις άγονες συνθήκες μέσα στις οποίες επιβιώνει κοίτα πως αιώνες πριν οι χωριανοί μου ταύτησαν την δικαίωση της ύπαρξης τους με το συμβολισμό αυτό.. Δεν αξίζει να απολαμβάνει κανείς το δώρο της ζωής αν δεν δέχεται το μήνυμα της ομορφιάς. Αν η ομορφιά είναι αναγκαίο στοιχείο στη ζωή σου δεν θα κάνεις πολέμους, δεν θα καταστρέφεις δεν θα κάνεις ότιδήποτε θα την καταστρέψει. Και αυτό που καταστρέφει την ομορφιά είναι ακριβώς εκείνο που εναντιώνεταισ στη ζωή. Μπορείς να κόψεις τον αέρα από τους πνεύμονές σου? Όχι. Δεν σου επιτρέπει το ένστικτο. Ασφαλιστική δυκλίδα ζωής, και ύπαρξης το ένστικτο. Κάνε την ανάγκη της ομορφιά ενστικτώδη προσταγή.. Κοίτα τι έχουμε... "Όπερ έδη δείξε" θα έλεγαν οι μαθηματικοι. ΄Είπα οι μαθηματικοι και θυμήθηκα τον Πυθαγόρα. Τί άλλο έκανε ο άνθρωπος παρά να ψάχνει την ομορφιά.. Αν θέλεις όμως για αυτόν θα μου μιλήσεις εσύ. Για την μελωδία στις αριθμητικές αποστάσεις μιάς χορδής. Και από κει την αρμονία του Σύμπαντος......
Καλή σου μέρα αγαπημένε φίλε. Καλή αντάμωση. Με συγχωρείς που είπα τόσο πολλά. Ας πρόσεχες να μην με τσιγλίσεις...

Nefelli είπε...

nikiplos,
καλώς σε βρίσκω και από εδώ.
Η δικιά μου απάντηση, δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε επιχειρήματα, αφού μόλις σε γνώρισα.... Θα βασιστώ στην τύχη λοιπόν και θα επιλέξω, σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης, που επέλεξες τη δικιά μου αλήθεια.
Πιστεύω, πως η αληθινή φράση είναι η 4η.Σε ένιωσα περισσότερο, συναισθηματικά φορτισμένο.
θα περιμένω τη δικιά σου αποκάλυψη.
Φιλί, από Ζάκυνθο σου στέλνω.

nikiplos είπε...

Καλή μου Μαργαρίτα, δεν θα σχολιάσω τα λόγια σου, γιατί θα δώσω έμμεσα την απάντηση. Όταν έφυγα από την Αθήνα πριν κάτι μήνες, είπα μέσα μου, να μην γυρίσω πίσω αν δεν πάρω αυτά που ήρθα να πάρω... Ελπίζω λοιπόν να «κλέψω» αυτά που πρέπει και να γυρίσω πίσω μαζί με τα «κλοπιμαία». Ξέρω ότι θα έχω αλλάξει αλλά δεν θα είμαι δα και ένας άλλος... Θα έχω απλά αλλάξει ελπίζω προς το καλύτερο.

nikiplos είπε...

Αγαπημένο fractal, πάντα να έρχεσαι και να λες πολλά... γιατί είναι τόσο όμορφα αυτά που λες... Τώρα που άνοιξες τα παραθυρόφυλλα είδα και εγώ ωραία πράγματα... Και είπες την μαγική λέξη... Αρμονία... είναι τόσο καλύτερα περιγραφική, από το γενικόλογο «παν μέτρον άριστον» που έχει έναν σολοικισμό και μια απολυτότητα που γενικά αποφεύγω... ενώ ο όρος αρμονία, περιέχει την ομορφιά, τη συμμετρία που υπονοεί την ευσταθή ισσοροπία. Αν και τη ζωή μου και τη δουλειά μου κυριεύουν τα μαθηματικά, πάντα έχω σημαντική θέση στο ένστικτο, στο συναίσθημα, γιατί πλαισιώνουν και συμπληρώνουν την ανάγκη του να είναι αρμονικός ο κόσμος... Να είσαι καλά και να έχεις τα φιλιά μου... Στείλε την αγάπη μου εκεί στους ανέμους του Αιγαίου, και στον μακρινό ορίζοντα που σμίγει η θάλασσα με τον ουρανό και κατεβαίνουν οι Άγγελοι να πάρουν το βάπτισμα...

nikiplos είπε...

nefeli, καλως ήρθες!!! και φέρνεις μαζί σου τον δυτικό "αέρα" που έχουν τα Ιόνια νησιά που η γή τους ποτέ δεν ησυχάζει... Δεν ξέρω πως με ένιωσες... θα το μάθεις στην αποκάλυψη στο επόμενο ποστ...

να έχεις τα φιλιά μου
από το υγρό Παρίσι...

fractal είπε...

Nikiplos
Εγώ θα κάνω ότι μου λες...Να φιλώ και σταυρό. Εσύ όμως δεν μου είπες αν σε ικανοποίησε η απάντησή μου σχετικά με την ερμηνία της φράσης. θα ήθελα να μου έλεγες την άποψή σου πάνω σε αυτό, για να βοηθήσεις τη σκέψη μου. Ύστερα περιμένω να μου μιλήσεις για τον Πυθαγόρα ακριβώς επειδή ξέρω ότι τα μαθηματικά είναι μέσα στη δουλειά και την επιστήμη σου. Για τις Πυθαγόρειες τριάδες και για τους άρρητους αριθμούς. Επίσης για την εντροπία. Ελπίζω να μην μετάνοιωσες κιόλας που γνωριστήκαμε. Κράτα λίγο ακόμα..
Μιά πρώτη δώση για αποζημείωση.
Πολλες χιλιάδες φιλιά απλωμένα στο Αιγαίο Κάμποσοι γλάροι τα τσιμπολογούν εδώ και κει. Μην αργήσεις δεν θα περισέψουν για σένα. Ψέματα..ψέματα.. Θα κρύψω μερικά μέσα στη σπηλιά που φωλιάζουν οι μικρές φώκιες και σε περιμένουν...

Roadartist είπε...

πο πο πο τι σχόλιο σου άφησε ο fractal..
"Θα κρύψω μερικά μέσα στη σπηλιά που φωλιάζουν οι μικρές φώκιες και σε περιμένουν..."
Μετά απο αυτό μπορούμε άνετα να κόψουμε τις φλέβες μας..χαχαχαα και εντάξει ο nikiplos ειναι και σε ενα Παρισι.. εμεις στο κεντρο της αθηνας.. που βραζει σήμερα.. τι να πουμε ??
φιλάκια σε ολους....

Ανώνυμος είπε...

Nikiple, την ίδια λόξα και τρέλα (μην πώ σχιζοφρενική εμμονή) για τα αεροπλάνα έχω και γώ, καίτοι προτιμώ τα μαχητικά. Μέχρι στιγμής τα χαζεύω από κάτω και τα αιχμαλωτίζω με την φωτο μηχανή μου. Δεν έχω χρόνο για να ασχοληθώ πιο επισταμένα.
Η δεύτερη φράση σου είναι η αληθινή. Σε πρόδωσε η ακριβής ορολογία.

Και μια πληροφορία άκρως εμπιστευτική...... Το σεπτέμβρη στην Τανάγρα (114ΠΜ) θα γίνει ξανά "ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ" Αυτή τη φορά δεν θα είναι μόνο μαχητικά.... Το 2001 δεν μπόρεσα να πάω.... τώρα πρέπει να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα για να απουσιάσω... Σου δίνω ραντεβού εκεί, λοιπόν
Π.Β.

nikiplos είπε...

kalhspera...

Fractal agaphmeno, ti na pw...
apandisa me thn parakatw frash:

Τώρα που άνοιξες τα παραθυρόφυλλα είδα και εγώ ωραία πράγματα...

Epishs 8ewrw tyxh kai timh mou pou eisai melos twn filwn mou sta bloggs.

se eyxaristw gia ta filia soy, kai akomh ki an oi glaroi tsimpologoyn ta aksizoun...

kai oi anemoi toy aigaiou, kseroun na toys ka8odhgoun...

Sou stelnw kai egw ta filia mou me oti aeraki mporei na fyshksei, edw... Vrexei omws kai etsi ta filia mou stazoun san ths vroxhs tis stales kai ystera h ghs to kanei krasi glyko...

nikiplos είπε...

roadartist, ka8olou na mhn kopseis se parakalw tis fleves sou... kai h a8hna na ksereis einai poly omorfh, ki as kanoume prospa8eies na thn asxhmynoume emeis...
kane kamia volta kai ekei sto Gkazi, h sto 8hseio otan antikryseis to feggari na ksereis oti exei ta xairetismata poy sas stelnw apo edw...

nikiplos είπε...

Π.Β. o oros σχιζοφρενική εμμονή perigrafei ayto akrivws pou ais8anomai kai as mou epitrepeis na ton andigrapsw gia mena...

Sth 8hteia mou sthn polemikh Aeroporia, kondepsa na koufa8w dyo xronia apo to poly plane spotting sthn krypth kai sta readiness

twra gia to an einai swsth h frash, sto epomeno post...

H plhroforia einai akrws endiaferoysa kai an eimai septemvri Ellada, opwsdhpote 8a er8w...

Roadartist είπε...

Αχ νοσταλγικέ μου φίλε!
Εχτες το βραδυ βρεθηκα στη πλακα.. σε ενα γραφικο ταβερνακι και ειχε οντως αυτο το φεγγαρι που λες.. που ξεπροβαλλε διπλα απο την ακροπολη.. Μονο που απο παντου αντηχουσαν οι τηλεορασεις (ναι μεχρι και εκει..) για το euro.. Μεχρι και οι σερβιτοροι ενω σερβιρανε παραλληλα βριζανε..που χάναμε.. Φιλάκια!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τώρα με μπέρδεψες τη μεσήλικ....
΄Ολες οι προτάσεις-εκδοχές είναι αληθοφανείς, γιατί τις έχεις στοιχειοθετήσει με γεγονότα, καταστάσεις, πράγματα και ονόματα...
Να πω πως όλα είναι αλήθεια;....

Ο Γλάρος μου μια σχέση με αεροπλάνα την έχει. Αεροναυπηγός ήταν στην Αφρική όπου και έζησε, μέχρι να ...πέσει κάτω από την ομορφάδα μου... γελάς;
;-)))
Καλή σου Κυριακή!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Σταλαγματιά είπε...

Υποθέτω πως η τελευταία υπόθεση είναι αληθινή.
Για να πάρει κάποιος την μεγάλη απόφαση να ζήσει σε μια άλλη χώρα σημαίνει πως δεν φοβάται της αλλαγές. Ή ακόμα κι αν τις φοβάται μπορεί να τις αντιμετωπίσει.
Γιατί τις έχει κάνει φίλους.

Περιμένω την αποκάλυψη της αλήθειας !!!

nikiplos είπε...

Roadartist, καλημέρα... Είδες που ευτυχώς υπάρχουν και αυτά τα μέρη? Η πλάκα είναι από τους καλύτερους περίπατους... είναι τόσο όμορφα εκεί τα καλοκαιρινά βραδάκια... Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, εδώ αδιαφορούν για το euro, τόσο που αισθάνομαι κάπως σαν ούφο που δείχνω έτσι ένα μικρό ενδιαφέρον...

nikiplos είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, να είσαι καλά!!! Χαίρομαι που τον κατάφερες τον γλάρο γιατί αλλιώς αλοίμονό του... Για τη φράση η απάντηση στο επόμενο ποστ, φιλιά πολλά!!!

nikiplos είπε...

Anastasia, μου αρέσει που και εσύ με «διαβάζεις»... να έχεις τα φιλιά μου, και ... οσονούπω η απάντηση στο επόμενο ποστ...