Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Berlin Achtung Berlin!

Το Βερολίνο, υπήρξε για 50 χρόνια περίπου το βασικό επίκεντρο αντιπαράθεσης των δύο πλευρών του ψυχρού πολέμου. Σημείο σύγκρουσης δυό στρατιών και σκύλεμμα και διαγούμισμα των μικρότερων. Περιτειχισμένη να διαχωρίζει τα δύο διακριτά στρατόπεδα... Υποχρεωτικά αν βρισκόσουν στην πόλη έπρεπε να διαλέξεις ένα. Δεν υπήρχε περιθώριο εδώ για ανεξαρτησίες, ουδετερότητες κλπ. Δεν είχες θέση σε καμιά γωνιά της πόλης αυτής αν καμωνόσουν τον ουδέτερο... Δεν σε άφηνε η ίδια η πόλη να το κάνεις. Το αγέρωχο ύφος και το άχρωμο βλέμμα των Γερμανών Δυτικών ή Ανατολικών... Τα τεράστια σούπερ μάρκετ του Ανατολικού Βερολίνου που το μόνο που έβρισκες ήταν άδεια ράφια και απομεινάρια αίματος στα ψυγεία με τα κατεψυγμένα, καθώς οι μαυραγορίτες είχαν σηκώσει όλο το εμπόρευμα... Πέρα από τον Wim Wenders δεν νομίζω πως αναπαρήγαγε κάποιος άλλο καλύτερα εκείνη την πόλη με τον χαρακτηριστικό λυρισμό και την εσωτερικότητα που διακρίνει τον σκηνοθέτη (Der Himmel über Berlin)...

Το επισκέφθηκα τον περασμένο Δεκέμβρη και μαζί με αυτό ένα μεγάλο τμήμα της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας, της DDR όπως αναγραφόταν στους φωτεινούς πίνακες των πριν το 1988 Ολυμπιακών Αγώνων και διακρινόταν στα μετάλλια. Θέλοντας να αποφύγω τόσο το ostalgy όσο και την μυθοποίηση, απλά σκιαγραφώ κάπως αδρά τι είδα... Κατ' αρχήν το πρώην Δυτικό Βερολίνο που δεν ήταν τίποτε παρά μια σύγχρονη πόλη των 80ς γερασμένη άλλα 30 έτη με ξεπερασμένου τύπου υπερκαταστήματα. Γεμάτη υπεραγορές, ευκαιρίες και προσφορές, μια πόλη που τουλάχιστον το κέντρο της μόνο για shopping occasion κυρίως προορίζεται... Οι διαβάτες και οι κάτοικοι ντυμένοι με πιο casual ντύσιμο που μαρτυρεί μια οικονομική δυστοκία πέρα φυσικά από τους πολυάριθμους τουρίστες που παρά το διαβολεμένο κρύο ποσώς δεν πτοούνταν.

Από την άλλη το πάλαι ποτέ Ανατολικό. Με το που περνάς το συμβολικά σημαδεμένο σήμερα τείχος αμέσως καταλαβαίνεις τη διαφορά. Αρχοντικό με πιο εκλεπτυσμένους κατοίκους και στα σίγουρα πιο καλοντυμένους. Τα κτήρια ανακαινισμένα, κάποια ξανακτισμένα και οι οίκοι που τα κατέχουν από τους ακριβότερους στην παγκόσμια αγορά. Κοντολογίς πέρα από τους τουρίστες που συνωστίζονταν ένεκα κρύου στις καφετέριες και τσαγερίες κυρίως γνωστών αλυσίδων όπου δίκην Aegean μπορούσες να ακούσεις άπταιστη ελληνική, οι κυρίως ειπείν κάτοικοι είχαν μιαν αρχοντιά που παράξενα και παράδοξα δεν συνάντησα στην υπόλοιπη πάλαι ποτέ DDR που μόλις είχα περιοδεύσει...

Περισσότερο μου είχαν θυμίσει τους κατοίκους των περιοχών της πρώην DDR οι κάτοικοι και περίοικοι του πρώην Δυτικού, ενώ εκείνη του πρώην Ανατολικού, μου θύμιζαν έντονα πρώην Δυτικογερμανούς σε στυλ, ύφος και αβρότητα. Η σκέψη ήρθε αβίαστη από μια της παρέας. “Μάλλον μετά την πτώση οι Δυτικοί ήρθαν στο Ανατολικό και οι Ανατολικοί στο Δυτικό”. Τις επόμενες μέρες που περιπλανήθηκα μόνος στην πόλη την επιβεβαίωσα. Ελάχιστες γειτονιές στο πρώην ανατολικό κατοικούνται από κατοίκους του πάλαι ποτέ ανατολικού Βερολίνου, και αυτό χάρη σε μια υποχρέωση ποσόστωσης που εφαρμόστηκε εδώ. Εξ αρχής τα κτήρια του πρώην ανατολικού που τύποις ανήκαν στο Δήμο, εξαγοράστηκαν από ισχυρούς οίκους και ανακαινίστηκαν. Τα περισσότερα θλιβερά κτήρια του σοσιαλιστικού ρεαλισμού κατεδαφίστηκαν σωρηδόν την δεκαετία του 90 και όσα μένουν σήμερα διασώζονται για ιστορικούς λόγους. Στη θέση τους είτε κτίστηκαν τα παλαιότερα κτήρια (από τα διασωθέντα σχέδια) είτε νέα σύγχρονα και ενίοτε πειραματικά αρχιτεκτονικά πονήματα κατοικιών που προσφέρουν πανάκριβα διαμερίσματα αδύνατα για τα πάντοτε ισχνά βαλάντια των πρώην κατοίκων. Η απαξίωση του πρώην δυτικού Βερολίνου, καθώς ελάχιστα γραφικά κτίσματα είχαν διασωθεί έσπρωξε πολλούς από τους πρώην κατοίκους του ανατολικού να προστρέξουν εκεί για φθηνότερη κατοικία. Η ανταλλαγή ήταν τόσο έντονη, που αναγκάστηκαν να επιβάλλουν ποσόστωση στα νέα κτήρια του πρώην ανατολικού.

Το Βερολίνο έχει περίπου 10 εκατομμύρια τουρίστες κατ έτος. Τι πουλάει? Μα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με σύγχρονη ιστορία, νωπή, μόλις 20 χρόνων. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ότι πουλάει ακριβώς αυτήν την ιστορία: Η DDR μπορεί να απέθανε, παραμένει όμως σαν μουσείο. Μπορείτε εκεί να δείτε που έμεναν οι πρώην ανατολικο-Γερμανοί, να δείτε την επίπλωση και να απολαύσετε στον καναπέ παλιά κανάλια με τις γνωστές προπαγανδιστικές ειδήσεις του καθεστώτος Χόνεκερ. Μπορείτε να οδηγήσετε ένα Trambant μέσω ενός εξομοιωτή ή και τους καλοκαιρινούς μήνες να οδηγήσετε ένα συντηρημένο σε δρόμους του παλιού ανατολικού και να σας σταματήσουν ανατολικογερμανοί τροχονόμοι-ηθοποιοί που θα σας επιβάλλουν τα πρόστιμα της εποχής, όπως 10 κάμψεις, στρατιωτικά καψόνια κλπ. Μπορείτε να ξεναγηθείτε στις φυλακές της Στάζι και να δείτε πως ήταν τα κελιά, ή και να ακούσετε την ιστορία απεγνωσμένων και ακόμη μετά την επανένωση άνεργων που υπήρξαν εκεί κρατούμενοι. Μπορείτε να μείνετε σε ένα ξενοδοχείο που είναι όπως ήταν τότε, να σας παγιδέψουν άνεργοι πρώην πράκτορες της Στάζι το τηλέφωνο και μετά ευτελούς αμοιβής να δείτε πως ήταν να σας παρακολουθούν στο δρόμο... Οι αναμνηστικές στο τείχος οπωσδήποτε προϋποθέτουν συνωστισμό σε ουρές αν είστε τυχεροί και δεν πέσετε πάνω σε ορδές πούλμαν που ξεμπαρκάρουν εκατοντάδες με φωτογραφικές μηχανές.

Ένα πράγμα δεν θα δείτε. Τι είναι αυτό που κάνει όλους αυτούς τους ανθρώπους να πωλούν ότι ήταν κάποτε το πάλαι ποτέ Ανατολικό? Τι ακριβώς είναι το ostalgy? Λείπει αυτό το καθοριστικό N από τη λέξη για να την κάνει κάτι θετικό... Είτε το θέλουμε είτε όχι η DDR ακόμη υπάρχει. Στους διαφορετικούς μισθούς που ακόμη και σήμερα 20 χρόνια μετά δίνονται για ίδια εργασία με αντίστοιχα προσόντα. Στην διαφορετική οικονομική επιφάνεια των κατοίκων. Στην φτώχεια και εγκατάλειψη της επαρχίας της πρώην DDR που ότι ανακαινίζεται αυτομάτως περνάει σε χέρια δυτικών αφήνοντας στην ανεργία εκατοντάδες... Στην διαφορετική νοοτροπία των κατοίκων της πρώην DDR που είναι ακόμη όμοια με αυτήν των υπόλοιπων Ευρωπαίων των πρώην ανατολικών καθεστώτων. Θέλει καιρό και κυρίως θέληση και διάθεση για να επουλωθούν οι πληγές... Κάποιοι έχουν φθάσει στο σημείο να νοσταλγούν την πάλαι ποτέ DDR και μάλιστα έχουν κάνει κλαμπ για αυτό... Ένα είναι το βέβαιο... Αδύνατον να επισκεφθείς το Βερολίνο και να σε αφήσει αδιάφορο η Ιστορία...

26 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Δεν έχω πάει αλλά σίγουρα θα είναι ένας από τους επόμενους προορισμούς.
Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση σ αυτήν την πόλη και κατ επέκταση στην χώρα;
Η τάξη που έχουμε, το αίσθημα του δικαίου που παρέχουνε.
Όλα είναι υπό έλεγχο και όλοι παίρνουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν.
Τα Χριστούγεννα ήμουν στην Αυστρία και πραγματικά με εντυπωσίασε όλο αυτό που συνέβαινε εκεί.
Και όταν γύρισα πίσω μου φάνηκε ακομη πιο ανυπόφορη η Ελλάδα με την αναρχία της. Η Ελλαδα του κάνω ότι θέλω και κανείς δεν ασχολείται μαζί μου.

Ας μην ξεκινήσω όμως με αυτο το θέμα γιατί δεν θα σταματήσω ποτέ :))

Καλή χρονιά Νικιπλε μου και χαίρομαι που σε διαβάζω μετά από τόοοοσοοο καιρό :)
Φιλί

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Αν ήταν η ανάρτηση η αιτία της απουσίας σου...
Πάντα να απουσιάζεις!
Μου έλειψες φίλε.
Καλή χρονιά σου εύχομαι στην πρώτη σου ανάρτηση του 2010 και πάντα η δυισδυτική ματιά σου να μας δίνει αιτίες σκέψεων και αναζητήσεων.
Καλή εβδομάδα.

nikiplos είπε...

Αγαπητή Σταλαγματιά καλησπέρα... Να πας οπωσδήποτε στο Μπερλάν που λεν και οι Γάλλοι. Είναι μια πόλη μοναδική, φυσικά για αυτόν που έχει πράγματα να δει... Και πιστεύω ότι θα δεις αρκετά. Δεν θα την έλεγα και σαν την πιο οργανωμένη πόλη, πρώτυπο δλδ "ευρωπαϊκής οργάνωσης". Όπως και νά χει, πάντως μην πτοείσαι... Με την δύναμη και την αγάπη μας θα κάνουμε και τη χώρα μας να ανθίσει!!! αρκεί να το θέλουμε...

Σε φιλώ!

nikiplos είπε...

Φίλε epikure καλησπέρα!!!

Μια από τις αιτίες της απουσίας μου φυσικά, καθώς τούτη την περίοδο πάντα έχω πολλά ταξίδια αναγκαστικά... Αρκεί να σου πω, πως πέρασα τα γεννέθλιά μου (έκλεισα τα 40) μέσα σε ένα περιφερειακό τραίνο κάπου στην πρώην Ανατολική Γερμανία, στη μέση του πουθενά!!!

Όπως και να έχει εύχομαι υγεία (ψυχική και σωματική) σε όλους μας!!!

Στην υγειά μας φίλε!

fractalx είπε...

Ω....να τα εκατοστήσεις αλλά πάντα νέος με χαρά και υγεία.
Λες και το ήξερα πως είχες γενέθλια> Ασφαλώς θα έχεις παραλάβει το δώρο σου.
Στην απάντηση του σχολίου σου στο μπλόγγ μου, θα δεις πως η ιδέα ήταν εντελώς ξαφνική.

Φαντάστικα από την πολυήμερη απουσία σου, πως θα γύριζες με πλούσια σοδιά στις αποσκευές σου.
Και πράγματι.
Μας ζωντάνεψες την ιστορία της μοναδικής σύγχρονης πόλης που τειχίστηκε. Και ίσως της μοναδικής πόλης που τειχίστηκε όχι γιά λόγους αμυντικούς ή πολεμικούς αλλά πολιτικούς..
Ευχαριστώ για ότι η αντικειμενική και παρατηρητική ματιά σου μετέφερε αλλά και για τις σκέψεις που είχες την καλοσύνη να διατυπώσεις εδώ, ερέθισμα και προβληματισμό στη δική μας σκέψη.

Artanis είπε...

10 εκ.επισκέπτες το χρόνο!!!Απίστευτο...
Ωραία παρουσίαση Νικιπλέ μου, καλημέρες...

καλημέρα είπε...

Τι ωραία που γράφεις. Κι εκείνη η τελευταία σου φράση: "Αδύνατον να επισκεφθείς το Βερολίνο και να σε αφήσει αδιάφορο η Ιστορία..."
Μου φάνηκε τρομακτικό να θελει καποιος να ζήσει εστω και σε προσωμοίωση "σε ένα ξενοδοχείο που είναι όπως ήταν τότε, να σας παγιδέψουν άνεργοι πρώην πράκτορες της Στάζι το τηλέφωνο και μετά ευτελούς αμοιβής να δείτε πως ήταν να σας παρακολουθούν στο δρόμο..." Όχι πως δεν ξερω ανθρώπους που θελουν να το κανουν αλλα εμενα με ...σκιάζει, να σου πω την αλήθεια.

Χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου!Είναι ωραία τα σαράντα. Χαρισμένο: http://www.youtube.com/watch?v=K8AjlQr6S-g
σε φιλώ!

roadartist είπε...

Θέλω να πάω Βερολίνο, για να δω την "πόλη του σήμερα".. Είναι μια πόλη με ρυθμό.. γίνονται πολλά εκεί.. Δεν θα ήθελα ούτε για αστείο να δω προσωμοιώσεις με φυλακισμένους κλπ
Είναι γελοίο.. Είχες γενέθλια; Χρόνια πολλά, καλή χρονιά και από εδώ εύχομαι!
Μια παρατήρηση μόνο.. το "Με την δύναμη και την αγάπη μας θα κάνουμε και τη χώρα μας να ανθίσει!!!" δεν είναι λίγο φαιδρό όταν ζεις μακρυά να το λες;... Δε ξέρω πώς θα ανθήσει μια χώρα δίχως δική της παραγωγή, με τόσα μείον.. εδώ τώρα είπανε πως δεν έχουνε ούτε χρήματα να δώσει ο Οαεδ στους ανέργους.. δε ξέρω αν το άκουσες.. "δεν υπάρχει σάλιο" είπε ο Λοβέρδος.. Σαν δε ντρέπονται!
Ξέφυγα.. Σε φιλώ φίλε μου nikiple!

me είπε...

πολυ ωραιο ποστ.μερικες φωτο ακομη???

Μετεωρίτης είπε...

...και αδύνατον να διαβάσω κείμενό σου/αφιέρωμα που να μην μου αρέσει!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Πάντα εμπνευσμένη και πλούσια σε υγεία, γνώσεις, εμπειρίες...

nikiplos είπε...

Αγαπημένο Φράκταλ καλησπέρα... Σε ευχαριστώ για τις ευχές, αν και κάπως παραπλάνησαν τους σχολιαστές, γιατί τελικά είχα γενέθλια πριν ένα μήνα περίπου... Το δώρο σου το πήρα και σε ευχαριστώ... με συντροφεύουν οι ήχοι... Η ιστορία του διχοτομημένου Βερολίνου είναι περισσότερο έντονη στην γενιά μου και σε μεγαλύτερους και ανύπαρκτη για τις νεότερες ηλικίες... Εντούτοις όταν βρεθείς εκεί, θα σε αγγίξουν όλα, η αύρα της ιστορίας φτερουγίζει για όλους θέλοντας και μη... Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Σε φιλώ...

nikiplos είπε...

Αγαπητή Αρτάνις, καθόλου! Το Παρίσι, έχει ήδη 15 εκατ. και δεν θέλει καθόλου περισσότερους. Η Ρώμη και η Βαρκελώνη αντίστοιχα μεγέθη. Αυτό θα μπορούσε να μας διδάξει, για το ποιά θα ήταν η κατάσταση στην Αθήνα, αν φυσικά ήταν πόλη χτισμένη με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές και κεντρικό σχεδιασμό, και όχι στο έλεος του ανεξέλεγκτου ιδιωτικού πλουτισμού και βορά στους μεγάλους και μικρούς εργολάβους που με τη συνέργεια των κατοίκων τσιμεντοποίησαν τα πάντα...

Ας είναι... κάποτε θα τα καταφέρουμε κι εμείς! φιλιά!

nikiplos είπε...

Αγαπητή Αναστασία (καλημέρα) καλησπέρα... καταρχήν σε ευχαριστώ για τα λόγια σου... αν και νομίζω πως δεν γράφω τίποτε ιδιαίτερο... ίσως να είμαι πιο υπομονετικός στις ματιές μου...
Το παράξενο δεν είναι που όλα ετούτα πωλούνται... Το παράξενο, είναι κυρίως ότι κάνουν θραύση... Σε ευχαριστώ για την αφιέρωση και για το κομμάτι... Από παλιά με συντροφεύει και η αλήθεια είναι πως πολλές φορές το άκουγα μέσα μου περιδιαβαίνοντας την πόλη...
Σε φιλώ!

nikiplos είπε...

Καλλιτέχνιδα καλησπέρα... Το Βερολίνο του σήμερα, είναι αδιάρρηκτο από εκείνο του χθες... Οπωσδήποτε να πας να το δεις και να αφήσεις την πόλη να σε ταξιδέψει στο χρόνο με τη μοναδική ικανότητα που εκείνη έχει. Οι προσομοιώσεις αφορούν κυρίως ένα είδος μαζικού τουρισμού, που η αλήθεια είναι ότι είναι παράξενο... Το μέγεθος και η δύναμη της εικόνας είναι εκείνο που επιβάλει ένα olstalgy κυρίως στην δική μου γενιά και πίσω και που ούτε και σε εμάς σήμερα έχει κάτι να μας πει...

Ως προς την παρατήρησή σου, έχω να γράψω πολλά, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα μπορούσα να αναρτήσω ένα ποστ προκειμένου να εξηγήσω, (ποσώς για μένα ούτε καν το διανοούμαι, ένα απλό μυρμήγκι είμαι) πως βοηθούν την Ελλάδα καθημερινά, σημαντικοί Έλληνες που είναι εδώ στο Εξωτερικό. Που είναι δλδ μόνοι τους με το σπαθί τους, χωρίς καμία διαπλοκή της μικρής μας πατρίδας. Διευθυντές σε ινστιτούτα, άσημοι ερευνητές, που ο καθένας κάθε μέρα χτίζει ένα λιθαράκι... Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο προσφέρουν σημαντικά πράγματα διαμορφώνοντας καθημερινά την άποψη των ξένων για τον λαό μας, συμμετέχοντας ως ίσοι προς ίσον σε πάνελ με παγκόσμιους στοχαστές, αλληλογραφώντας καθημερινά... Ούτε έναν από αυτούς (και γνώρισα καμιά 50δα στα πιο απίθανα μέρη) δεν περνάει μια μέρα που να μην τον απασχολεί η Ελλάδα... Σταθεροί εδώ με τεράστιο προσωπικό κόστος, ξεπερνώντας τους άλλους Ευρωπαίους που έχουν γιγάντια επικουρική βοήθεια, από τη γλώσσα τις εκκλησίες και τις ομάδες τους (πχ Ισπανόφωνοι) αλλά και τις χώρες τους με τα τόσα κληροδοτήματα και ινστιτούτα. Και για τους δικούς μας η επίσημη Ελλάδα παντού απούσα... Από την πρεσβεία που τα τηλέφωνα σηκώνονται με τυχαίο ρυθμό και φυσικά η απάντηση είναι “δεν μπορούμε από εδώ να σας εξυπηρετήσουμε”, μέχρι τα “σπίτια” και τους “οίκους” που είναι ερμητικά κλειστά για τον μέσο συμπολίτη μας... Η ίδια η χώρα δεν βοηθάει, αλλά κάποτε θα αρχίσει να το κάνει... Γιατί ξέρεις, όταν φροντίζεις τη χώρα σου σε μια γωνιά, σ' όλη τη γή το κάνεις...

Σε φιλώ, και ας μην αφήσουμε σε αγύρτες να μας κλέψουν την ελπίδα... αυτό μόνο...

nikiplos είπε...

Αγαπητή me, καλησπέρα, και καλή χρονιά και από εδώ! Η αλήθεια είναι ότι όταν αναρτούσα το πόστ δεν ανεβαιναν εύκολα οι φωτογραφίες... Ίσως σε κάποιο μελλοντικό ποστ, προσθέτοντας και εικόνες από τη μαγευτική Δρέσδη... Σε φιλώ.

nikiplos είπε...

Γειά σου Μετεωρίτη, και χρόνια πολλά για πρόσφατα και από εδώ... Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Τα μέρη εκείνα σε γεμίζουν εικόνες. Οι πόλεις τους καταστράφηκαν ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς. Χάρη σε έναν αυστηρότατο οικιστικό κώδικα που έχουν βρήκαν και τα σχέδια και τις ξαναχτίζουν από το μηδέν... Τι να πεις? Και στο κεφαλάκι μας!!!


Εύχομαι και εγώ καλή χρονιά με υγεία και κυρίως όρους για μια αξιοπρεπή διαβίωση για όλους μας...
φιλιά!

roadartist είπε...

"όταν φροντίζεις τη χώρα σου σε μια γωνιά, σ' όλη τη γή το κάνεις..."

Αυτό ήταν πολύ όμορφο!
Γλυκιά καληνύχτα!

me είπε...

xmmm κ Δρεσδη θα ηθελα να δω.
Ναι δεν ανεβαινουν πολυ γρηγορα αν εχεις σχετικα μικρη ταχυτητα κ κανεις κ αλλα πραγματα συγχρονως.kisses to you too
:)

nikiplos είπε...

Καληνύχτα roadartist!
(ύστερα από δύο νύχτες φυσικά)
και από το Παρί που βρέχει σήμερα όλη τη μέρα, αλλά εγώ εις μάτην θεών και δαιμόνων τον περίπατό μου τον έκανα!

nikiplos είπε...

Η Δρέσδη, είναι από τις πιο όμορφες πόλεις που έχω επισκεφθεί. Δυστυχώς επειδή είναι λιγάκι ...ανατολική στερείται ελαφρώς υποδομών. Την είχαν ισοπεδώσει οι Σύμμαχοι, αλλά ξαναχτίζουν τα κτήρια ώς είχαν από την αρχή...

Μάλλον η αργή σύνδεση ήταν με τον εξυπηρετητή της γκούγκλ, παρά με τη γραμμή μου που είναι 8Μο. Σε φιλώ:

kapetanios είπε...

"..Στην διαφορετική νοοτροπία των κατοίκων της πρώην DDR που είναι ακόμη όμοια με αυτήν των υπόλοιπων Ευρωπαίων των πρώην ανατολικών καθεστώτων.."

...την οποία αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν θα έλεγα και για την οποία κατηγορούνται συστηματικά από τους "άλλους" Γερμανούς
Καλησπέρα nikiplos

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μια καλησπέρα φίλε μου;
Πού να την αποθέσω;
Παρασκευή- Σάββατο θα είμαι Αθήνα.
Θα συναντήσω φίλες και φίλους.
Θα σου στείλω ανταπόκριση.
Την αγάπη μου.

nikiplos είπε...

captain my captain, καλώς ώρισες !!!

Σωστά το λές... Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που το παρατήρησε, αλλά αν δεν βγεις στην περιφέρεια της παλιάς DDR δεν το βλέπεις!!!

Πάντα καλοτάξιδος!

nikiplos είπε...

Φίλε Επίκουρε, εδώ είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη η καλημέρα σου!
Χαίρομαι για αυτή τη συνάντηση... Τους χαιρετισμούς μου σε όλους!!!
φιλιά

σταγόνα είπε...

καλώς μας ξανάρθες nikiple και θέλω να σευχαριστήσω γιαυτό που διάβασα.. τελικά η δύναμη της ματιάς ενός απλού ανθρώπου ξεπερνάει πολλές φορές τα ιστορικά γεγονότα..
εύχομαι να εισαι καλα
σε φιλώ

nikiplos είπε...

βροχούλα καλώς ώρισες κι εσύ ξανά μετά από την μικρή "απουσία" σου... σε ευχαριστώ για τα λόγια σου, μα είναι πραγματικά έτσι τα πράγματα... Δεν είναι παρά μια απλή ματιά σε γεγονότα που "φωνάζουν" για όλους, εκτός για εκείνους που "δεν θέλουν να τα δουν"

Σε φιλώ!