Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

Ακρόπρωρον

Πόσα ταξείδια αναβάλλαμε... μονότονα η ζωή μας ακυρώνει εξορμήσεις που ποθήσαμε... "Δεν πρόλαβα" ή "Δεν μπόρεσα" ή "Είχα άλλες προτεραιότητες"... και δώσαμε προτεραιότητα στη ρουτίνα, στους φόβους και δισταγμούς μας... Μα πάνω απ΄όλα για κείνο που δε συγχωρώ τον εαυτό μου είναι οι μικρές εκδρομές που δεν έκανα σε κοντινούς προορισμούς... μικρά διαλείμματα που ανέβαλλα για ασήμαντες αφορμές και για "υποχρεώσεις τρίτων" Κι όλοι αυτοί οι μικροί προορισμοί την απουσία μου διογκώνουν ο ένας μετά τον άλλον και στοιχειώνουν το νού μου που συνεχίζει να αγνοεί... Μπορεί να ξέρω το Λακκί της Αμοργού, μα το Ηραίο της Λίμνης Βουλιαγμένης μες τη γαλήνη του, τη νηνεμία και την απουσία ανθρώπων της πόλης σαν και μένα, αστραφτερή μαρμαρυγή στους ασκητές της υπαίθρου και της ζωής ετούτης προσφέρει απλόχερα τη γαλήνη του και το φώς του... Κι η αβίωτη απο μένα αρμύρα της θάλασσάς του, να μου προβάλλει κατάφατσα την πολυκοσμία της Κόρης των Κυκλάδων και να μου θυμίζει για άλλη μια φορά ότι είμαι άνθρωπος της πόλης. Στεριανός... αταξείδευτος... Τι κι αν μεγάλες εξορμήσεις έχω κάνει μες την ασφάλεια της Άδειας και των Διακοπών... Το Ηραίο πάντοτε μες τη λευκότητά του με κράζει: "Αν της ζωής σου τη ρουτίνα φοβάσαι να διαταρράξεις... μονότονες και ίδιες θά ναι οι μέρες σου και στις Αργίες σου... κι όλα τα μέρη που χεις πάει, στην πραγματικότητα το ίδιο κι απαράλλαχτο είναι... τι κουβαλάει τη ρουτίνα τη δική σου...

2 σχόλια:

Aphrodite είπε...

Ωπα!

Πού ήσουν εσύ παιδάκι μου? Και λυρικός στο δικό σου και ορθολογιστής στο doncat?
:))

Καλώς μας ήρθες στα +βλόγια+ και σιδεροκέφαλος!

Τώρα γι'αυτό που έγραψες ότι είμαστε apes, το λέμε εδώ και τόσα ποστς στους Bloggerines με τον ihadafarminafrica - κι ειδικά αν πας μερικά ποστς πίσω, εκεί με τον ζωολογικό κήπο και τους πάνθηρες και δεις και τα σχόλια, θα καταλάβεις...

Θα μου πεις, άλλη σκασίλα δεν έχεις καλοκαιριάτικα με τους καύσωνες!

ΛΟΛΟΛΟΛ!

Χαιρετώ και C U in the blogs που λέμε!

nikiplos είπε...

aphrodite,

Το "λυρικός" είναι πολύ βαρύ για μένα αλλά σε ευχαριστώ!

Είμαι λίγο αδαής περί των blogs, αλλά που θα πάει θα τα καταφέρω...

Σε ευχαριστώ

και μια παράκληση...
συνέχισε να γράφεις!