Στον ανταγωνιστικό σημερινό κόσμο ενδεχομένως η φράση "καλό παιδί" να έχει ενίοτε και αρνητική σημασία, έτσι όπως στριμωχτήκαμε ανάμεσα στα διογκωμένα ΕΓΩ μας...
Αποδομώντας λοιπόν τη φράση "καλέ μου άνθρωπε" που ήταν σήμα κατατεθέν ενός από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς ηθοποιούς αυτού του τόπου, του Θανάση Βέγγου που έφυγε πρόσφατα, προσπάθησα να δω πέρα από τα στημμένα γκαγκ και τις υπερβολές που εν είδη χιούμορ εισέβαλαν συχνά εν αφθονία στις ταινίες του... Αναπόδραστα λοιπόν προσπάθησα να σκεφτώ τι ήταν αυτό που με τραβούσε στις ταινίες του, ακόμη και εκείνες που δεν ήταν από τις λεγόμενες "ποιοτικές" ή εμπορικές. Τι ήταν εκείνο που εισέβαλε μέσα μου σαν αίσθηση και κατακαθόταν ως εναπομείνασα επίγευση?
Για μένα συμβόλιζε πάντοτε το απενοχοποιημένο ΕΓΩ μας, που μπορεί άνετα να είναι ο χαμένος και να στραπατσαριστεί μακριά από τους σκληρούς κοινωνικούς ανταγωνισμούς, που δεν είναι ντροπή να χάσει σε ένα φλερτ, να πιαστεί κορόϊδο ή απλά να πατήσει μια πεταμένη στο δρόμο μπανανόφλουδα... Δυστυχώς ο Θανάσης ήταν μόνος... ακόμη και στις ταινίες του... Τριγύρω όλοι οι άλλοι εμείς, ο κουτοπόνηρος περίγυρος... Με τη στάση του και την αύρα του στις ταινίες του, έδωσε μιαν άλλη στάση ζωής και συνεκδοχικά έναν δρόμο πιο ανθρώπινο, λιγότερο ανταγωνιστικό και έναν χαρακτήρα περισσότερο προσηνή προς τους αλλότριους…
8 σχόλια:
Μόνο που δεν φαίνεται να ακολούθησε κανείς τον δρόμο που έζησε και έδειξε στις ταινίες του.
Γιατί το ΕΓΩ είναι έτσι όπως το λες, τόσο μεγάλο.
Αξέχαστος.
Φίλε Νίκιπλε πρώτα απ’ όλα ο Θανάσης ήταν αυθεντικός, δεν έπαιζε ρόλους τους ζούσε. Και δεύτερο ήταν αυτό που θα θέλαμε να είμαστε εμείς και δεν τολμούσαμε. Ο κόσμος τον αγάπησε γιατί πρόσφερε την δική του αγάπη απλόχερα. Ήμουνα από τους τυχερούς ανθρώπους Νίκιπλε, γιατί γνώρισα στη ζωή μου τέτοιους ανθρώπους και υπάρχουν ακόμα και θα υπάρχουν. Αυτό είναι που μου δίνει ελπίδα και βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο.
Να είσαι καλά και να έχεις ένα καλό Σαββατοκύριακο. gskastro ή Γιώργος αν προτιμάς.
Αγαπητή Θαλασσένια, έτσι είναι δυστυχώς όπως τα λες... Η κοινωνία μας μπήκε σε έναν ιδιότυπο τρόπο δυτικοποίησης, σχεδόν χωρίς να το αντιληφθούμε. Από τη μια ένα υπερδιογκωμένο ιδιωτικό ΕΓΩ, χωρίς όμως τα υπόλοιπα παραφερνάλια που ακολουθούν ένα αντίστοιχο στις ΗΠΑ (άνεση χώρου, χρήμα δρόμοι, ανοικτές πόλεις, υπερπροσφορά και φυσικά φθηνά προϊόντα). Από την άλλη μια ανατολίτικη μιζέρια, και πόλεις στριμωγμένες-εκτροφεία ανθρώπων... Κανείς δεν ακολούθησε την οδό που προϋποθέτει λιγότερο ΕΓΩ, περισσότερη προσήνεια, πιο παρεΐστικες λογικές. Για αυτό και ο Βέγγος σήμερα περισσότερο μοιάζει ως κάποιος Δον Κιχώτης, παρά ως ένας αστείος άνθρωπος που πιάνεται κορόϊδο από τον πονηρό περίγυρο...
φιλιά, καλό ΣΚ.
Αγαπητέ GsKastro, πράγματι ο Θανάσης ήταν αυθεντικός για αυτό και τόσο ακριβός... και έχεις δίκιο ήταν τελικά πιο τολμηρός σε σχέση με τους περισσότερους απο εμάς που μάθαμε να κρυβόμαστε στο πλήθος και την ανωνυμία αντί να διατρανώνουμε τις παρλάτες μας, όπως εκείνος στις ταινίες του. Μου δίνει χαρά να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στον κοντινό μας περίγυρο, γιατί πλουταίνουν τη ζωή μας. Και το ποτήρι σαφώς μισογεμάτο πρέπει να το βλέπουμε γιατί αλλιώς η μιζέρια θα μας φάει σαν το σαράκι...
Καλό ΣΚ αντεύχομαι
Με κάλυψατε με τα σχόλια σας.. και εσύ νικιπλέ με τις απαντήσεις σου. Το κείμενο σου τόσο όμορφα διατυπωμένο ακόμη μια φορά. Ο Βέγγος ήταν όλα όσα περιγράψατε, όποιος έχει την τύχη να συναντήσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή του, εύχομαι να έχει και την σοφία να τους εκτιμήσει και να τους κρατήσει δίπλα του!
ΥΓ μια φίλη παραθέριζε τα καλοκαίρια στο ίδιο μέρος με τον Θ.Βέγγο. Μας έλεγε ότι τον θυμόταν στη παραλία καθώς περνούσε να χαιρετά τους πάντες στην ακτή, ακόμη και ας μη τους ήξερε αυτός προσωπικά. Πάντα ευγενικός, απλός, προσιτός.
Καλό ταξίδι.
Αγαπητή Καλλιτέχνιδα, καλησπέρα.. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Συμφωνώ, πως όποιος έχει την τύχη να συναντήσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή του σαφώς πρέπει να έχει τη σοφία να τους εκτιμήσει και να τους κρατήσει... Αυτοί είναι πλούτος πραγματικός, ανεκτίμητος και αναντικατάστατος...Αν μη τι άλλο θα ήταν προσηνής ένας Βέγγος...
φιλιά καληνύχτα
Νομίζω ότι όλα για τον Βέγγο έχουν πια ειπωθεί ώστε να προσθέσω κάτι ακόμα. Βέβαια μένει στη μνήμη όπως έχει χαραχθεί για τον καθένα.
Για την έκφραση "καλό παιδί" και "καλός άνθρωπος" να πω ότι όποτε την λέω για κάποιοιν, (που τον νοιώθω πραγματικά έτσι) δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι μία ευχαρίστηση. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι εκείνη η στιγμή ως δικαίωση, του αναγνωρίζεται το καλό που έχει κάνει (κι ας μην το ακούει και το ξέρει ο ίδιος), ή στο ότι καθησυχάζω γιατί υπάρχουν καλοί άνθρωποι γύρω μας.
Αγαπητέ Νίκηπλε καλό βράδυ.
Αγαπητή Άστρια, καλησπέρα... ελπίζω να συγχωρέσεις την τόοοσο καθυστερημένη απάντηση, αλλά δυστυχώς ενίοτε κάποια πράγματα μας προλαβαίνουν. Σε ευχαριστώ για αυτό το πολύ όμορφο σχόλιό σου... Τις μέρες που ζούμε πράγματι, τίποτε άλλο δεν μας καθυσηχάζει, παρά μόνο το ότι υπάρχουν καλοί άνθρωποι γύρω μας...
καλή και όμορφη Κυριακή εύχομαι Άστρια!!!
Δημοσίευση σχολίου