Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ζούμε σε μια σεισμική χώρα, ή σε μια εικονική πραγματικότητα?

Το άρθρο αυτό δεν ενέχει απόψεις από τη σκοπιά ενός ειδικού. Δεν απαιτείται δηλαδή να είναι κανείς ειδικός για να αποτιμήσει τα αυτονόητα. Είμαστε μια χώρα που συμβαίνουν συχνά ισχυροί σεισμοί και όχι σπάνια σε κατοικημένες περιοχές. Πάντα η πολιτεία μετά την αποτίμηση κάθε σεισμού, παπαγαλίζει μέσω διαφόρων τυχάρπαστων ή και αρμοδίων φωνών το προφανές: «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς».

Τι γίνεται όμως στη συνέχεια? Όπως σε πολλά άλλα πράγματα: τίποτε.

Ας ξεκινήσουμε όμως από αυτά που πρέπει να κάνουμε σε ατομικό-οικογενειακό επίπεδο:

Α. Πρέπει εκ των προτέρων να έχει συμφωνηθεί ένα σημείο συνάντησης της οικογένειας στην περίπτωση ενός μεγάλου ισχυρού σεισμού. Τα κινητά θα είναι εκτός λειτουργίας για αρκετές ώρες. Συνήθως προτιμάται ο πλησιέστερος για όλους ανοικτός χώρος. Δεδομένης της μεγάλης προσέλευσης από περιοίκους το σημείο συνάντησης μέσα σε αυτόν θα πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένο.

Β. Θα πρέπει να επεκτείνουμε το σενάριο και στα σχολεία-παιδικούς σταθμούς που φοιτούν μέλη της οικογένειας. Να συζητήσουμε με τους Διευθυντές για ορισμό τόπου συγκέντρωσης και ενεργειών κατόπιν ενός σεισμού. Οι γονείς μπορούν να καταφθάσουν και να παραλάβουν τα παιδιά τους σε δεύτερο χρόνο.

Ζητήματα άκρως επείγοντα που αφορούν την πολιτεία:

Γ. Κάποιοι από τους πολίτες (Ιατροί, Τροχονόμοι, Αστυνομικοί, Πυροσβέστες, ΔΥ μέλη πολιτικής προστασίας) πρέπει να πάνε σε συγκεκριμένους χώρους προ-συγκέντρωσης, αφού ενδεχομένως οι χώροι εργασίας μπορεί να είναι ακατάλληλοι . Ειδικές κατηγορίες όπως οι Τροχονόμοι απαιτείται να πάνε κατευθείαν σε μεγάλες αρτηρίες ώστε να ρυθμίσουν την κυκλοφορία τις πρώτες κρίσιμες ώρες καθώς τίποτε δεν θα λειτουργεί και προφανώς ούτε οι φωτεινοί σηματοδότες. Αν αυτό δεν γίνει θα υπάρξει εκτεταμένη ακινητοποίηση οχημάτων τόσο εποχούμενων που πρέπει να μετακινηθούν, όσο και ασθενοφόρων που θα πραγματοποιούν διακομιδές τραυματιών.

Δ. Αναγκαστικά προς διευκόλυνση των τελευταίων αλλά και προς διευκόλυνση της μετακίνησης σωστικών συνεργείων, κάποιες κεντρικές λεωφόροι θα πρέπει να αποκλειστούν για τα ΙΧ. Αυτές θα πρέπει να είναι καλά γνωστές στους οδηγούς ώστε αυτοί να τις αποφύγουν ή και να τις εκκενώσουν έγκαιρα.

Ε. Ειδικά οι οδηγοί των ΙΧ και δικύκλων πρέπει να γνωρίζουν καλά πως πρέπει να συμπεριφερθούν κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά από μια σεισμική δόνηση. Θα υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που θα ξεπετάγονται αλλόφρονες από τις εισόδους των σπιτιών και των κτηρίων στο δρόμο. Αν οι εποχούμενοι συνεχίσουν την πορεία τους ή και επιταχύνουν διακινδυνεύουν να τραυματίσουν σοβαρά πανικόβλητους πεζούς.

Ζ. Το σημαντικότερο. Αναγκαστικά σε έναν δυνατό σεισμό υπάρχουν τραυματίες και ενδεχομένως νεκροί. Πρέπει να είναι γνωστό ποια νοσοκομεία θα ανοίξουν πρώτα για να υποδεχθούν τα περιστατικά, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποιο είναι πλησιέστερο. Προφανώς να υπάρχει διαρκής ενημέρωση για ανάγκες σε αίμα, για επάρκεια υλικών από έγκυρη ραδιοφωνική συχνότητα.

Η. Εξίσου σημαντικό είναι να υπάρχει ενιαίο δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών από ραδιόφωνο-τηλεόραση. Να συντονιστούμε σε συγκεκριμένες συχνότητες όπου θα υπάρχει ενιαία και έγκυρη πληροφόρηση.

Θ. Στα πολυπληθή και μεγάλα κτήρια είναι απαραίτητες τακτικές ασκήσεις εκκένωσης. Μέρος του προσωπικού θα φοράει διακριτικά και θα κατευθύνει προς την πλησιέστερη ασφαλή έξοδο τους επισκέπτες. Προφανώς θα είναι επιφορτισμένο στην διάνοιξη των διεξόδων διαφυγής, να διατηρήσει ξεκλείδωτες κάποιες θύρες που κανονικά είναι κλειδωμένες κα.

Ι. Ταχεία πρώτη πλήρωση ειδικών καταυλισμών που θα εξυπηρετήσουν ειδικές και ευπαθείς ομάδες. Προφανώς οι ανήκοντες σε αυτές πρέπει να γνωρίζουν καλά την πλησιέστερη θέση τους. Το αυτό και για το συσσίτιο τις πρώτες ώρες μετά από έναν καταστροφικό σεισμό.

Κ. Είναι σημαντική η συμπεριφορά των κατοίκων κατά τη διάρκεια ενός ισχυρού σεισμού. Ιδίως πρέπει να γνωρίζουν που πρέπει να προφυλαχθούν μέσα σε συγκεκριμένα κτήρια. Οι οδηγίες του ΟΑΣΠ είναι αναχρονιστικές καθώς αποτρέπουν έξοδο σε μπαλκόνια ή προτρέπουν μαθητές να μπουν κάτω από θρανία. Σε κτήρια οπλισμένου σκυροδέματος οι οδηγίες πρέπει να αναθεωρηθούν.

Στοιχειώδης αντισεισμική προστασία προϋποθέτει τουλάχιστον όλα τα παραπάνω. Δεν απαιτούν χρήματα. Μόνο οργάνωση και συνεννόηση. Είναι αναγκαία για χώρες σαν την δική μας που έχει συχνά σεισμούς και προκλητικό το γεγονός ότι ακόμη κάτι τέτοιο εκλείπει…

Κλείνοντας να θυμίσω κάποια από τα ευτράπελα του σεισμού της Αθήνας 1999:

-Πεζός στη Σόλωνος που ποδοπατήθηκε από όχημα του οποίου ο οδηγός έκρινε σκόπιμο να επιταχύνει.

-Μοτοσικλετιστής που σταμάτησε και παρασύρθηκε θανάσιμα από όχημα που επιτάχυνε κατόπιν πανικού του οδηγού του στον σεισμό της Μεθώνης του 2008.

-Εκτεταμένα μποτιλιαρίσματα σε όλο το δίκτυο του λεκανοπεδίου. Ακίνητα οχήματα για ώρες που δυσχέραναν ή και ανέκοψαν την κίνηση των ασθενοφόρων. Το μποτιλιάρισμα και η δυσκολία στη ροή πανικόβλητων εποχούμενων στη λεωφόρο Ηρακλείου είχε σαν αποτέλεσμα ακόμη και πυροβολισμούς από ευέξαπτο οδηγό.

-Ώρες αδιανόητης αγωνίας και αναζήτησης συγγενών καθώς τα κινητά δεν λειτουργούσαν. Οι περισσότερες μετακινήσεις πολιτών με οχήματα ή χωρίς ήταν άσκοπες καθώς το μόνο που προσπαθούσαν ήταν να μάθουν ή να βρεθούν με οικείους.

-πραγματικές δύσκολες ώρες στις πληγέντες περιοχές όπου για αρκετές ημέρες οι υποστηρικτικές υποδομές ήταν ελλιπείς.

- Κάκιστες διακομιδές που ίσως να ευθύνονται και για θανάτους την περίοδο εκείνη.

-Εκτεταμένα ανεύθυνη παραπληροφόρηση από ιδιωτικά-δημόσια ΜΜΕ.

Μετά από κάποιον μεγάλο σεισμό δεν είναι απαραίτητο να μας πιάνει πανικός. Πρώτα ας μάθουμε το επίκεντρο. Δύο ιστότοποι για να δείτε αμέσως το επίκεντρο είναι το Ευρωπαϊκό-Μεσογειακό σεισμολογικό κέντρο καθώς και το site του πανεπιστημίου Αθηνών .

19 σχόλια:

καλημέρα είπε...

καλησπέρα!
Γενικά δε φοβαμαι ευκολα, αλλα φοβαμαι παρα πολυ τους σεισμούς, ζω σε μια πόλη που δοκιμάστηκε σκληρα απο σεισμό κι όμως δεν εχω κανει και δεν ξέρω ούτε τα μισα απο όσα γραφεις, τόσο καλά...μπραβο μου, τι να μου πω...

nikiplos είπε...

καλησπέρα Αγαπητή Αναστασία! (Καλημέρα)

Να το ξέρεις ότι όλοι μας φοβόμαστε τους σεισμούς.Εκτός από εκείνους που μένουν σε αντίσκηνα!!! ;), αλλά και αυτοί ακόμη την ώρα του σεισμού δεν την γνωρίζουν. Μπορεί να βρίσκονται στο κέντρο πχ. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη που είναι κλειστή-πυκνή πόλη οπωσδήποτε δεν θα δουλεύουν τα κινητά! Άσε το πήξιμο στους δρόμους. Καλύτερα δώστε ραντεβού σε κάποιο κοντινό μέρος (μοιράστε την απόσταση) είναι το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε, και πίστεψέ με σωτήριο αν υπάρξει κάποιος μεγάλος σεισμός...
(που εννοείται δεν το εύχεται κανένας!)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τί έπαθες ψυχή μου Νικιπλέ μου και με τρομοκρατείς βραδιάτικα...
ΠΑΘΑΙΝΩ στη σκέψη και μόνο....

Ειλικρινά τώρα... σεισμολόγος είσαι;

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

nikiplos είπε...

Γλαρένια καλησπέρα!!!

πολύ χάρηκα για το σχόλιό σου! έλειπα κι εγώ αρκετό καιρό από το "σπίτι" μου και όπως είδες...

Σεισμολόγος δεν είμαι! (μπορείς να κοιμηθείς ήσυχη...). Απλά αυτά ήθελα από καιρό να τα πω από τις πολλές φορές που έπεσα σε τέτοια άσκηση σε διάφορες περιοχές του εξωτερικού (Ισπανία κυρίως) και μάλιστα όχι τόσο σεισμογενείς όπως η δική μας τρομάρα μας.

Σαν μέτρα δεν απαιτούν χρήματα. Τσάμπα είναι... μόνο λίγη... συνεννόηση... Κι επειδή δύσκολο να τα καταφέρουμε, ας το κάνουμε οικογενειακά!

Τα φιλιά μου!

nikiplos είπε...

ΥΓ> Περαστικά και φιλιά στον Γλάρο!

Artanis είπε...

Ξέρω σίγουρα για το Βόλο οτι υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση μεγάλου σεισμού...
Αλλά δεν έχω ιδέα αν υπάρχει κάτι παρόμοιο σε άλλη πόλη της Ελλάδας...
Καλησπέρα κιόλας...

Άστρια είπε...

Εύχομαι, εκτός από τη φωτογραφία να μην έχεις και ..κάποια διαίσθηση για κάτι σύντομα:)
Βέβαια όπως λες, ζούμε σε σεισμογενή χώρα και πάντα πρέπει να περιμένουμε κάτι και πολύ σωστά όλα όσα αναφέρεις.
Έχω δει πολύ χειρότερες εικόνες από αυτή, έχει τύχει να βρεθώ σε σπίτια λιθόκτιστα την ώρα του σεισμού.. το συναίσθημα είναι πάντα απερίγραπτα άσκημο.. γιατί νοιώθει κανείς τη δυστυχία κάποιου που χάνει το βιος του που έκανε με θυσίες, (ιδίως όταν πρόκειται για το φτηνό σπίτι ενός φτωχού ανθρώπου ή ενός ανήμπορου γέρου, που χάνει τα πάντα και ξεσπιτώνεται) αλλά νοιώθει επίσης και πόσο μικρός είναι και ότι η ζωή του είναι τόσο εύκολο να χαθεί.
Ένα επίσης πολύ σημαντικό θέμα είναι η ενημέρωση του καθένα για την κατάσταση του σπιτιού του σήμερα, όπως και να υπάρχει ένα ιστορικό για κάθε σπίτι για τον τρόπο συμπεριφοράς του σε προηγούμενους σεισμούς και καταγραφή όλων των επισκευών του.
Το θέμα που θίγεις είναι βέβαια τεράστιο....

Αγαπητέ Νίκηπλε, πέρασα να σε χαιρετήσω ενόψει των επερχόμενων διακοπών:)

nikiplos είπε...

Αγαπητή Αρτάνιδα, είναι πράγματι ενδιαφέρον αυτό που είπες για τον Βόλο. Μακάρι και οι άλλες πόλεις να έχουν παρόμοια σενάρια.

Εξακολουθώ να επιμένω στο "ατομικό-οικογενειακό" σενάριο. Το σταθερό και κοινό σημείο συνάντησης είναι για μένα το σημαντικότερο. φιλιά!

nikiplos είπε...

Άστρια μας, καλώς ήρθες! Όχι δεν έχω κανέναν ... οίστρο μαντικό... Η φωτό ήπια και συμβολική...

Έχοντας ζήσει 3 καταστροφικούς σεισμούς με σημαντικές οικογενειακές οικονομικές ζημιές στον πρώτο, πιστεύω πως το πρώτιστο είναι να βρεθεί η οικογένεια και όλοι να γνωρίζουν ότι όλοι είναι καλά.

Όλα τα μέτρα που προτείνονται σε αυτό το ποστ, είναι... δωρεάν. δεν κοστίζουν τίποτε, ούτε για μας ούτε για την πολιτεία.

Οι έλεγχοι των κτηρίων (των νευραλγικών - νοσοκομεία, μεγάλα υπουργεία κλπ) είναι εκ των ουκ άνευ, αλλά αυτό κοστίζει καθώς πρέπει να πληρωθούν οι ειδικοί επιστήμονες και ο εξοπλισμός τους. Για αυτό και η πολιτεία είναι κάπως ... δυσκοίλια.

Σε ατομικό επίπεδο, μπορούμε να συμβουλευτούμε κάποιον φίλο στατικό πολιτικό μηχανικό για το που να σταθούμε σε περίπτωση σεισμού, υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι μας βρίσκει... εντός (την ώρα κανείς δεν την γνωρίζει).

Προσπερνώντας τα δυσάρεστα συναισθήματα, να προσθέσω ότι ναι, είμαστε σε τροχιά διακοπών, οπότε καλό καλοκαίρι εύχομαι !!!

ΥΓ> Ελπίζω να μην σε ψυχοπλάκωσα!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Nikiple Μου καλησπέρα.
Μια πρόσκληση ήθελα να στείλω, αλλά δεν ξέρω πως.
1η Αυγούστου θα χαιρόμουν να μοιραστώ και μαζί σου όσα μήνες τώρα ονειρεύομαι.
Να είσαι καλά φίλε μου.

fractal είπε...

Καλό μεσημέρι nikiplos

Βγήκα μια βιαστική βόλτα από τη σπηλιά μου και είπα να περάσω, μια βόλτα από μερικούς φίλους που θα με βγαλει ο δρόμος.
Ζω σε μια από τις πιό σεισμογενείς περιοχές της σεισμογενούς μας χωρας.
Λεγεται ότι στην περιοχή του Αιγαίου αναμένεται την προσεχή δεκαετία ένας μεγάλος σεισμός..
Εν τούτοις ποτέ κει κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τον κόσμο πως να συμπερηφερθεί σε μια τετοια περίπτωση.!!!
Ούτε τολμώ να φανταστώ τι θα συμβεί σε τέτοια περίπτωση.

dyosmaraki είπε...

Χρήσιμες και πολύτιμες οι οδηγίες σου.
Πράγματι οργάνωση χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Thalassenia είπε...

Να πω την αμαρτία μου, όταν είδα τον τίτλο της ανάρτησης, νόμιζα ότι θα αναφερόταν στην δύσκολη κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα.
Ίσως γιατί τότε όλοι σε αυτό αναφέρονταν.
Καλά να πάθω και να προσέχω.
Καλά να είσαι που με κάποιο τρόπο με έφερες εδώ.
Αχρείαστες οι οδηγίες και πολύ χρήσιμες.

Σ΄ευχαριστώ.

nikiplos είπε...

προς όλους τους σχολιαστές...

Ζητώ συγνώμη για τη μακρόχρονη αφάνεια, αλλά ήμουν στο εξωτερικό για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά φυσικά διακόπευσα με απαραίτητη προϋπόθεση (όπως κάνω πάντα) το να μην έχω ίντερνετ...

Σας ευχαριστώ για τις επισκέψεις στο ποστ... ελπίζω οι οδηγίες να ήταν κάπως διαφωτιστικές...

nikiplos είπε...

φίλε Επίκουρε χαίρομαι που επικοινωνήσαμε ηλεκτρονικώς τουλάχιστον!
Σε χαιρετώ...

nikiplos είπε...

Αγαπημένο Φράκταλ, πολλές περιοχές της χώρας μας είναι σεισμογενείς. Το πόστ αφορούσε τον χαλαρό (και ίσως λιγάκι ανεύθυνο) τρόπο που το αντιμετωπίζουμε...
με την ευχάριστη νότα ότι δεν είναι και το χειρότερο πια...

nikiplos είπε...

Αγαπητό dyosmaraki καλησπέρα και καλώς ώρισες! (δις)

Ας οργανωθούμε στα σημαντικότερα και πιο επείγοντα ως κράτος και από μόνοι μας (τα ραντεβού των οικείων) ας έχουμε μια προετοιμασία...

nikiplos είπε...

Αγαπητή Θαλασσένια, για να είμαι ειλικρινής το ποστ δεν ήταν και ότι πιο ευχάριστο για να συνοδεύσει το καλοκαίρι...
Η αλήθεια είναι ότι ετοίμαζα κάτι άλλο, αλλά έφυγα κάπως εσπευσμένα κι έτσι ... ξέμεινε...

Για να είμαι ειλικρινής χάρηκα ιδιαίτερα που ήταν ... αχρείαστο...

Κατερίνα Μαλάμη είπε...

Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Να είσαι καλά Nikiple!
Εμείς(η δική μας οικογένεια) που να δώσουμε
ραντεβού?
η μια κορη στο Λονδίνο,η άλλη στην Αθήνα,...
μακάρι να κάνει ο καθένας το καλύτερο,οσο μπορεί
κι όπως μπορεί και να μην υπαρχουν θυματα..
πολύτιμες οι συμβουλές σου...
να είσαι καλά!